________________
( ૯૦ )
જમ્મૂસ્વામી ચિત્ર.
[ સ
“ એ રાજહસ્તી છે, એ બીજા હસ્તીઓને અસહ્ય છે; વળી એને સારી રીતે શિક્ષણ આપેલુ છે ( એટલું જ નહિ પણ ) તે સર્જ લે કાને પ્રિય છે, ને દક્ષિણાવર્ત શંખ ( જમણી બાજુના વળવાળા શંખ ) ની પેઠે દુર્લભ છે. આપ તા અપરાધીઓને શિક્ષા કરવાને સમર્થ છે. ચ્હા તે કરી શકે! તેમ છે. (પણ તેમ કરવાથી ) આપને અવિવેકથી ઉત્પન્ન થતા નિરકૂશ અપયશ થશે, હે સ્વામિન્! સ્વા મીએ પેાતે જ કાયાકાર્યના વિચાર કરવા જોઇએ; વાસ્તે આપ પાતે વિચાર કરીને, કૃપા કરીને તે ગજરતનુ રક્ષણ કરો,”
,,
(આવું સાંભળીને ) રાજાએ (તે વાતની ) હા કહી અને કહ્યું કે “ તમે સર્વે, એ મહાવતને મ્હારી વતી કહેા કે, તેનુ રક્ષણ કરે ત્યારે લાકાએ તે મહાવતને પૂછ્યું, “ હે શ્રેષ્ઠ આધારણ ( મહાવત ) આટલી ઊંચી ભૂમિએ લઇ ગયા પછી, તે હ્રસ્તાન તુ પાછે. વાળ વાને શક્તિમાન છે ?” તેણે જવાબ આપ્યા, “ જો પૃથ્વીપતિ અમને બન્નેને અભય વચન આપે, તે હું અને ક્ષેમે ઉતારૂં” લેાકાના કહે વા ઉપરથી રાજાએ તેમને અભય વચન આપ્યું. એટલે મહાવતે હાથીને ધીમે ધીમે નીચે ઉતાડ્યા. પછી રાણી અને મહાવત, ખ જે હાથીની પીઠ ઉપરથી ઉતડ્યાં, ત્યારે રાજાએ કહ્યું, “ મ્હારો દેશ તમે ત્યજી દ્યો.” તેથી તેઓ (મીજે) પલાયન કરી ગયાં.
તેઓ નાસતાં નાસતાં સાંજે, એક ગામ પાસે આવી પહોચ્યાં; ત્યાં તેઓ સાથે એક શૂન્ય દેવાલયમાં સૂઇ રહ્યાં. મધ્યરાત્રીને સ મયે, તે ગામમાંથી એક ચાર ચારી કરીને, પાછળ પડેલા આક્ષક પુરુષોથી ભય-પામતે નાસી આવીને, તે જ દેવાલયમાં પ્રવેશ કર્યોા. * સવારમાં આપણે ચારને પકડી લઇશું” એવા નિર્ણય કરીને પહે રંગી। તુરત તે દેવાલયની ચાતરફ ફરી વળ્યા. ( અહિં દેવળમાં) પેલા ચાર, આંધળાની માફક હાથ ફેરવતા ફેરવતા, પેલાં બે જણ સૂતાં હતા, ત્યાં પહાચ્યા, તે ચારે સ્પર્શ કહ્યા, છતાં પણ તે મહાવત
"