________________
(૯) બૂસ્વામી ચરિત્ર
[સર્ગ એમ વિચારીને તે મહાવત ઉપર દેષ મૂકીને તેઓએ સદ્ય તેને ળિએ ચઢાવ્યા, ત્યાં તૃષા લાગવાથી, તે માર્ગે જતા આવતા જેને જેને દીઠા, તેમને શૂળિ ઉપર ચઢાવેલા તે ચરે, નમણતાઈથી કહ્યું મને “પાણી પાઓ, પાણી પાઓ પણ રાજ્યભયને લીધે કેઈએ તેને પાણી પાયું નહી; કારણ કે, સર્વ કેઈ આત્મરક્ષા પૂર્વક જ ધર્મ કરે છે, (અર્થાત્ પહેલે જીવ, ને પછી ધર્મ એ પ્રમાણે સર્વ લેકે કરે છે.) - હવે જિનદાસ નામને કઈ શ્રાવક તે રસ્તે થઈને જતો હશે, તેને જોઈને તેની પાસે તેણે પાણી માગ્યું, ત્યારે તેણે કહ્યું. “હું તને જળ લાવી આપું છું, પણ (એટલામાં છે તું એક હારા કહ્યા પ્ર માણે કર ‘નમો અરિહંતi એ પ્રમાણે છેલ્યા કર” તૃષાતુર હ તે તેથી તે મહાવત પણ, એમ ઉદ્ઘોષણું કરવા (બેલવા) લાગ્યો; ત્યાં તો રાજપુરુષને આદેશ લઈને, તે શ્રાવક પાણી લઇ આવ્યા. પાણી આવતું જોઈ, શાંત થઈ તે મહાવત નમો અરિહંતાણ એ વું વારંવાર બેલ બેલતો મૃત્યુ પામે તે અસંમૃત આચારવાળે હતે; તે પણ અંત સમયે અકામનિર્જરા થવાથી, કાળ કરીને નવ કાર (મંત્ર) ના પ્રભાવથી વ્યંતર દેવતા થયેલા - હવે તે વ્યભિચારિણી પણ ત્યાંથી આગળ ચારની સાથે ચા લવા લાગી; તેવામાં (વચ્ચે) જળના પૂરને લીધે દુસ્તર એવી એક નદી આવી. (એટલે ) ચેરે તે પુલી (સી) ને કહ્યું“હે પ્રિયે ! વસ્ત્રાભરણના ભાર સહિત તને હું એક વખતે ઉતારી શકીશ ન હી. તેથી હાર વસ્ત્રાભૂષણ મને આપ, તે હું સામે તીરે લઈ જઉં, પછી રમત માત્રમાં તને પણ લઈ જઈશ હું આવું ત્યાં સુધી તું આ શરના જથામાં સંતાઈ રહે એકલી છે, તે પણ બહુતી નહિ, હું થડા વખતમાં પાછો આવીશ, ને તને પીઠ ઉપર બેસારી, તર તે માણસની પેઠે સામે તીરે પહોચાડીશ. મહારૂં કહ્યું માન; વ્હીશ
