________________
૨ ] જબકુમારની કથા. (૪૭). લાગ્યા. ( ત્યાર પછી) નવ મહિના ને સાડા સાત દિવસે, ધારિણીએ કાંતિમાં સૂર્યથી પણ અધિક એવા પુત્રને જન્મ આપેમેતીના ચૂર્ણ કરીને જ જાણે ઘડ્યાં હાયની ! તેવાં અને અતિ નિર્મળ અક્ષત કરી પૂર્ણ એવાં સુવર્ણના પાત્ર, રુષભદત્તના ઘરમાં લાવવામાં આવ્યાં. શ્રેણીને અર્થે કુળવધુઓએ તેના ગ્રહની સમીપમાં, ભૂમિ ઉપર વેરેલા દૂદૂર ઊગી નીકળ્યાથી, જાણે દૂર્વનું વન જ થઈ રહ્યું હોયની સર્વ કલ્યાણમાં અગ્રેસર એવા અનેક ઉત્તમ વાજિદ્રો, લક્ષ્મીદેવીના છે ત્યના કારણરૂપ હોઈ છીના ગૃહ પાસે વાગવા લાગ્યાં. ( અર્થત. સર્વ શુભ પ્રસંગે વાજિંત્રો વગડાવવામાં આવે છે, તે પ્રમાણે શ્રેષ્ઠીએ આ વખતે કર્યું અને તે કારણથી તેને ત્યાં લક્ષ્મી પણ આવી.) નવીન કુંકુમના સ્તબકવડે પૂરેલા સિંથાવાળી અને ગીત ગાતી કુળ બાળાઓ, તેને ઘેરે નુત્ય કરવા લાગી. ઋષભદત્ત વિશેષ પ્રકારે દેવ ગુની પૂજા કરી અને દાન લેવા આવેલા આર્થિઓને અત્યંત હર્ષ વડે દાન આપ્યું. પછી હર્ષથી વ્યાપ્ત છે અને જેનું એવા ઋષભદત્ત શ્રેષ્ઠીએ, શુભ દિવસે જંબૂતરોના નામ ઉપરથી પુત્રનું નામ પણ જંબૂ એવું પાડયું, માતા પિતા તેને મેળામાં બેસારીને બોલાવતા. બોલાવતા હર્ષઘેલા થયા અને બીજા કાર્ય પણ ભૂલી ગયા. તેમના ઉલ્લંગ ( ખોળા) ભૂષણ જબ કુમાર પણ તેમના મનોરથની મા ફક અનુક્રમે વૃદ્ધિ પામવા લાગે અનુકમે માતા પિતાની આશા રૂપ લતાના તરુ સમાન તે આભિ ( ઋષભદત્તને પુત્ર) પાણિગ્ર હણ કરવા (પરણવા) યવ્ય શ્રેયા,
- હવે એ જ નગરને વિષે મહાન શ્રેષ્ઠીઓના શિરમણિ, સમુદ્ર પ્રિય નામના શ્રેષ્ઠીને પદ્માવતી નામની પ્રિયા હતી; તથા સમુદ્રદત્ત નામના શ્રેષ્ઠીને સમુદ્રની સંપદા (લક્ષમી) સમાન કનકભાળ નામની ગુણિયલ પત્રિ હતી; અદ્ભૂત લક્ષ્મીએ ગરિષ્ઠ એવા સાગરદત્તને હ. અમેશાં વિનય ગુણે શેભતી એવી વિનયશ્રી નામની સ્ત્રી હતી અને
