________________
૨ જે. ] પ્રભવ ચારની કથા,
(૫૫) એવા બે પુત્રો હતા. હેટાનું નામ પ્રભવ અને હાનાનું નામ પ્રભુ હતું. અન્યદા રાજાયે કાંઈ કારણસર, પ્રભાવ હેટે હેવા છતાં નહાના પુત્ર પ્રભુને રાજ્ય સેંચું તેથી પ્રભવ અભિમાનને લીધે નગરથી નીકળી જઈને, વિધ્યાદ્ધિના (વિધ્યાચળ પર્વતના) વિષમ વનને વિષે વસતિ કરીને રહ્યો. ત્યાં તે પોતાના પરિવાર સહિત ખાતર પાડતે, બંદિ એને પકડતો તથા રસ્તે લટ કરતે અને એવા બીજા પ્રકારનાં કામ કરતે, ચેરે સહિત આજીવિકા ચલાવવા લાગ્યો.
અન્યદા તેના ચરોએ આવીને તેને કહ્યું કે, “આજે જંબૂ કારની અદ્ધિ, કુબેરની ઋદ્ધિને પણ હસી કાઢે એવી છે. (અર્થત કુબેરના કરતાં પણ વધારે છે.) તેના વિવાહ સમયે ઘણા શ્રેણીઓ એકઠા થયા હતા, તે જાણે અર્થના ચિંતામણિ રત્ન સમાન હતા.” (તેથી) આ વસ્વાપનિકા (ઊધ લાવનારી) અને તાલે દુઘાટિની (તાળ ઉઘાડ નારી) એ બન્ને વિદ્યાએ યુક્ત તે પ્રભવ, જંબુકમારને ઘેર ગયે. ત્યાં તેણે અવસ્વાપનિકા વિદ્યાવડે, જંબુકમારવિના સર્વ જાગતા માણસોને નિદ્રાવશ કરયા. કારણ કે, અધિક પુષ્યવાળા તે કુમાર ઉપર તે વિ ઘાનું કાંઈ ચાલ્યું નહી, પ્રાયે અધિક પુણ્યવાળાઓને ઇંદ્ર પણ દુખ દેવાને સમર્થ થઈ શકતો નથી. પછી નિદ્રાવશ થએલા સર્વ જનનું અલંકાર વિગેરે સર્વસ્વ ચેરેએ લઈ લેવા માંડયું. એ ચોરી ક રવા લાગ્યા છતાં, આદાર્ય ગુણવાળે જંબકુમાર ન કેપ્યો કે, ન ક્ષોભ પામે; પણ લીલાએ કરી આ પ્રમાણે બેર્યો, “આમંત્રણ કરેલા અને વિશ્વાસને લીધે ઉંધી ગયેલા આ લોકોને, હે ચેર! તમે સ્પર્શ કરતા નહી, હું અહિં તેમની ચેકી કરું છું. એટલે મહાપુણ્ય પ્રભાવવાળા તેના આવા શબ્દોને લીધે, તે ચરે સ્તબ્ધ થઈ ગયા! તે જાણે તેઓ ચિત્રામણમાં આળેખેલાજ હેયની !એવા થઈ ગયા. પ્રભવે નજર કરી તે, હાથણીઓથી જેમ હૃતિ, તેમ પનીઓથી વીંટાયેલા જંબુકમારને જોય; એટલે તેને કહેવા લાગ્યું. “હું વિધ્ય
1 .
.
