________________
૧ લે, ] ભવદત્ત અને ભવદેવની કથા (ર૯) વેલા જોઈને, સાધુઓ વક્તિથી માંહમાંહે બેયા. “ખરેખર! પિતાનું વચન સત્ય કરવા, આ મુનિ દિવ્ય વેષધારી પોતાના હા ના ભાઈને, દીક્ષા અપાવવા સાથે લેતા આવ્યા જણાય છે > સૂરિ એ કહ્યું, “ ભવદત્ત, આ યુવાન્ આવ્યો તે કેણ છે?” ત્યારે ભવ દત્તે કહ્યું. “દીક્ષા લેવાની ઈચ્છાવાળે મારો ભાઈ આવે છે. સૂરિએ ભવદેવને પૂછયું, “કેમ હારે વ્રત ગ્રહણ કરવું છે ત્યારે પિતાના ભાઈ અસત્ય બેલેલા ન કરે, તે વાતે ભવદેવે હા કહી. એટલે તે જ વખતે સૂરિએ તેને દીક્ષા આપી ને સાધુઓ સહિત બી જે વિહાર કરવાની યોજના કરી - “ભવદેવ હજુ કેમ ન આવ્યો?” આમ ફિકરથી તેના સં બંધીઓએ પછવાડેથી આવીને ભવદત્તને કહ્યું, “ભવદેવ તેની પ્રિ યાને અર્ધ શણગારાયેલી ત્યજી દઈને, તમારી પાછળ આવે છે આ ને તેથી અમને શક થાય છે, કેમ કે, તેના વિના અમે જીવતા મૃ ત્યુ પામેલા જેવા છીએ, તેની યુક્તિવિધવા વધુ, ચકુંવાકિની સમા ન દુઃખી થાય છે અને લેહિની ધારા સમાન તેની અશ્રુધારે હજુ બંધ થતી નથી. અમને પૂછચા શિવાય ભવદેવ એકાકી કયાંહિ જા ય, એ સ્વપમાં પણ અસંભવિત છે; પણ (આ વખતે) એ ગયે છે તે શું થયું? ભવદેવને દેખતા નથી ત્યાં સુધી અમે તેના સંબં ધીએ અમારું સર્વસ્વ ખાઈ બેઠા છીએ, તે હે ઋષિ ! કૃપા કરીને કહો કે, તે તમારે નહાને ભાઈ કયાં છે?? ભવદેવને ધર્મનું શુભ પરિણામ થાય, એ (હેતુ) થી મુનિ અસત્ય બોલ્યા કે, “આવીને તુરત ગયો છે, પણ કયાં, તે હું જાણતો નથી.” “ બીજે રસ્તેથી ગયો હશે.” એમ બેલતા બેલતા તેના સંબંધીએ તુરત ચોરેએ લૂિંટી લીધા હેય, તેમ દીન મુખે પાછા આવ્યા. ભવદેવ પણ પિતા ની નવવધુનું દૃદયમાં ધ્યાન કરતે જ (અને તેથી) સશલ્ય એવી 'પ્રવ્રજ્યાને ફક્ત મહેતા ભાઈ ઉપરની ભક્તિને લીધે જ પાળતું હતું,
