________________
૧ લો] શિવકુમારની કથા
(૩૭) જે.” ત્યારે સાગરદત્તે કહ્યું, “હે પૂજ્ય માતા પિતા ! મેં લક્ષ્મીનું પ્રત્યાખ્યાન કર્યું છે, છતાં તમે મને પ્રવજ્યા ગ્રહણ કરવાની કેમ રજા આપતા નથી ? એ પ્રમાણે બુદ્ધિવાન્ સાગરદત્ત પિતાના આગ્રહ રૂ૫ કુહાડાથી તેમને પ્રેમ પાશ ગો. ત્યારે તેમણે તેને વ્રત લે વાની સમ્મતિ આપી. પછી અનેક રાજપુત્રના પરિવાર સહિત સા ગરદત્ત, સાગરાચાર્યની પાસે અમૃત સમાન વત ગ્રહણ કર્યું, વિવિધ અભિગ્રહ ધારણ કરી, ગુરુસેવામાં પરાયણ બની અનુક્રમે સાગરદત્ત, શાશ્વ રૂપ અધીને પાર પહેઓ અને તપને કાંઈ દૂર નથી, એવો વિશ્વાસ કરાવવાવાળું અવધિજ્ઞાન સાગરદત્તને તપ કરવાથી ઉત્પન્ન થયું. ઈતિ સાગરદત્ત કુમારની કથા
शिवकुमारनी कथा. ५ | ભવદેવને જીવ પણ, કાળ પૂર્ણ થએ સ્વર્ગમાંથી અવીને, તે જ વિજ્યમાં વીતશેકા નામની શ્રેષ્ઠ નગરીમાં પધરથ નામના મહા ઋદ્ધિવાળા ભૂપતિની, વનમાળા નામની રાણની કુક્ષિને વિષે શિવ નામને પુત્ર થયો, યલથી ઉછેરાતો તે કુમાર, કટપકુમની સમાન વૃદ્ધિ પામવા લાગ્યો અને અનુક્રમે કાકપક્ષધર થયે, (કાનશીયા વાળે–અર્થાત હેટ થયે) બુદ્ધિમાનમાં શિરોમણી એવા તેને ગુરુ તે માત્ર સાક્ષી રૂપ થયા અને સર્વ કળાએાએ તે, અરસ્પર સંકેત કરી રાખ્યું હોય ! તેમ તેનામાં પ્રવેશ કર્યો. લતાઓથી વૃક્ષ જેમ શેભે, તેમ તે યુવાવસ્થામાં, ઉત્તમ કુળમાં જન્મેલી રાજકન્યાઓ સાથે પરણવાથી શોભવા લાગે,
એક વખતે સ્ત્રી સહિત, તે મહેલમાં બેઠે હતો. તેવામાં સા ગરદત્ત ઋષિ નગરીની બહારના ઉદ્યાનમાં સમવસરયાત્યાં કામસમૃદ્ધ નામના સાર્થવાહ, તે મહામુનિને ભક્તિવડે ભાસખમણને પારણે
