________________
(૪૨)
[ સ
.
જંબુસ્વામી ચિરત્ર, રથ દ્વિતીય સ..
વિદુમારની વસ્થા. ૩. રાજ શિરોમણી શ્રેણિક ભૂપતિ, રાજગૃહ નગરમાં અનંત લ ક્ષ્મીવાળા ઇંદ્રની સમાન, પ્રજાનું પાલન કરતા હતા. પુરુષરૂપ ષો (બળદે) માં અગ્રેસર રષભદત્ત નામ ધર્મકાર્યમાં શ્રેષ્ઠ એ શ્રેષ્ઠી, તે (શ્રેણિક) ની સભાના ભૂષણ રૂપ હતો. “આરિહંત એ જ દેવ છે અને સાધુ એ જ ગુરુ છે? એવા સિદ્ધિમંત્રને જાપ, તે હમેશાં જપતે, ગુરુની વાણીરૂપ કતકફળ (નિર્ગળી)ના ચવડે સંસક્ત થએલુ, તેનું મન રૂપ જળ, દુધ્ધન રૂપ મળના શાંત થવાથી નિર્મળ થયું હતું. સરોવરના જળની માફક અને રસ્તા ઉપર આ વેલા વૃક્ષની માફક તેનું ઐશ્વર્ય, કેવા કેવા ઉપકારને અર્થે ન હતું? (અર્થ-તે પિતાની શ્રીમંતાઈને લીધે, સર્વના ઉપર ઉપકાર કરતે.) ધર્મને અનુસરતી મતિવાળી અને હંસીની અનુસરતી ગતિવાળી, ધારિણી નામની તે શ્રેણીને એક સ્ત્રી હતી. તેનામાં ગાંભીર્યદિ અનેક ગુણે હતા, છતાં તેને શીળગુણ તરફ ઘણે જ પ્રયત્ન હતો. (કારણ કે) ઉત્તમ ફળની સ્ત્રીઓની શીળ (પાતિવ્રત્ય-પતિવ્રતાપણું) એ જનિ શાની હોય છે. સર્વ અંગ વસૂવડે ઢાંકીને, જાણે સૂર્યના કિરણના સ્પર્શને પણ સહન કરી શકતી ન હોય, તેમ તે માર્ગમાં સંચાર કરતી, શીળ અને વિનય વિગેરે અત્યંત નિર્મળ ગુણવડે, તે સમુદ્રની મળે જેમ ગંગા, તેમ પતિને હૃદયમાં વશી રહી હતી. હર્મેશાં સાથે જ રહેતાં તેમને અન્ય નખ અને માંસની પેઠે અખંડ પ્રીતિ હતી, શરીર બે હતાં, પણ મન એક હતું
એકદા પુત્ર વિનાની (હતી એટલે ) ધારિણી વિચારવા લાગી,
