________________
૧ લે. ] ભવદત્ત અને ભવદેવની કથા (૩૩) જ છે; કારણ કે, તેના દ્વાદશ દ્વારેથી રાત્રી દિવસ અશુગી વહ્યા કરે. છે ! વળી તે શરીર અધવ, અશાશ્વત તેમજ વ્યાધિ અને રેગનું ગૃહ છે. તે એવા શરીરને વિષે કણ મૂર્ણ પુરુષ મેહ પામે? જે પંડિત હેય, તે તે તેનાથી સદાય દૂર જ રહે, એટલું જ નહિ પણ, તે પંડિત પુરુષ, જેમ અગધન કુળના સર્ષને અગ્નિમાં નાંખે, તો પણ તે વમેલું વિષ કદિ પાછું ચૂસી લે નહી; તેમ ગૃહણ ક રેલું ચારિત્ર કદિ પણ મૂકે નહી. તે કારણ માટે હે મુને ! તમે ૫
તેવા થાઓ, વળી હે સાધે! સંયમમાર્ગને સારામાં સાર પદાર્થ જાણુને અને શરીર સંબંધી કામગને અસારમાં અસાર પદાર્થ જાણીને શુદ્ધ ચિત્તથી ગુરુ પાસે ફરી સંયમ ગૃહણ કરે, આ અ. ધિકાર માગધિ જબૂચરિત્રમાં છે]
તેટલા વાસ્તે હજુ પણ પાછા વળીને તમારા ગુરુ પાસે જ એ અને મારા વિષેનાં તમારાં રાગને લીધે બાંધેલાં પાપ, તેમની પાસે આલા (આલેચનઆળાયણ .) . - જ્યાં આ પ્રમાણે ભવદેવને નાગિલા અનુશિક્ષા આપે છે, ત્યાં પેલી (નાગિલાની સાથે આવેલી) બ્રાહ્મણીને પુત્ર, દૂધ પીને ત્યાં આવીને કહેવા લાગ્યો, “હે માતા! આજે મેં જે સુધા તુય દૂધ પીધું છે, તેનું હારે વમન કરવું છે. માટે હે માતા! એક પાત્ર તું નીચે ધરી રાખ, આજે મને બીજી જગ્યાએથી નિમંત્રણ આવ્યું છે અને ત્યાં દક્ષિણે પણ મળવાની છે, માટે હું પીધેલા દૂધનું વ . મન નહિ કરું તે, ત્યાં કાંઈ ખાઈ શકીશ નહી. દક્ષિણ લઇને આ હિં આવ્યા પછી, મેં વમન કરેલું દૂધ, હું જ પાછો પી જઈશ; આપણું જ ઉચ્છિષ્ટ (એ) જમવામાં શરમ શી? બ્રાહ્મણીએ કહ્યું વમન કરેલું જમતાં તને જુગુપ્સા થશે. ( ધિક્કાર છૂટશે) માટે હે પુત્ર! આવા ધિક્કારવા ગ્ય કૃત્યથી દૂર રહે” - તે સાંભળીને ભવદેવે પણ કહ્યું, “હે બટુ! તું વમન કરેલું
