________________
પર પગ મૂક્યો ન હતો, સૂર્યનું કિરણ પણ એમના અંગને સ્પર્યું ન હતું. એવા જન્મથી જ મહાસુખી પરમાત્માએ મારા, તમારા, આપણા સહુના સુખના કાજે સર્વ સંગનો, સર્વ સ્વજનોનો, સર્વ સંપત્તિનો, સર્વ સુખોનો અને ટૂંકમાં કહું તો સર્વસ્વનો ત્યાગ કર્યો. પ્રભુ સંયમી બન્યા બાદ સાડા બાર વર્ષ અને પંદર દિવસ દરમ્યાન ક્યારેય જમીન પર બેઠા નહિ, ક્યારેય સૂઈને નિદ્રા લીધી નહિ, ઘોર ઉપસર્ગો અને પરીષહ વેઠવામાં પાછી પાની કરી નહિ, કઠોર સાધના અને ઘોરાતિઘોર તપ કર્યો, સાડા બાર વર્ષ અને પંદર દિવસના એ સાધનાકાળમાં માત્ર ૩૪૯ પારણાં કર્યા અને તે પણ ઠામ ચોવિહાર. બાકી બધો જ તપ ચોવિહાર ઉપવાસથી કર્યો.
જીવનની કોઈક ધન્ય પળે તમને સદ્ગુરુના શ્રીમુખે શ્રીઆચારાંગજી સૂત્ર સાંભળવા મળે તો તમને ખ્યાલ આવે કે જગતના નાથ, મહાકરુણાનિધાન ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવે સંયમજીવન સ્વીકાર્યા પછીના સાધનાકાળમાં કેવાં પારાવાર કષ્ટો સહન કર્યા છે, કેવા ઘોર ઉપસર્ગો અને પરીષહો પ્રભુએ વેઠ્યા છે અને એવી પારાવાર કષ્ટભરી જિંદગીમાં પ્રભુએ કેવી અનુપમ સાધના કરી છે ! પ્રભુએ આ બધું કરીને ઘાતિકર્મનો ક્ષય કર્યો. વીતરાગ બની સર્વજ્ઞ બન્યા અને શાસનને સ્થાપી, જગતના જીવમાત્રને તરવાનો માર્ગ વહેતો મૂક્યો. પ્રભુનો આપણા ઉપરનો આ કેવો મહાન ઉપકાર !
એક શ્રીમંત આગેવાનના ઉદ્ગાર હતા કે ‘સાહેબ! આજે હું જે કાંઈ છું, એ ઉપકાર મારી માનો છે. પિતા તો નાની ઉંમરમાં મૂકીને ચાલ્યા ગયા, પાછળ કાંઈ હતું નહિ, મારી માએ ફાટેલા-તૂટેલાં કપડાં પહેર્યા, લોકોનાં દળણાં દળ્યાં, મજૂરી કરીને ભણાવ્યો-ગણાવ્યો, મોટો કર્યો તો આજે અહીં પહોંચ્યો છું.” એની આંખોમાં કૃતજ્ઞતાનો ભાવ દેખાતો હતો. મને પણ આજે કહેવાનું મન થાય કે અમારી પણ એ “મા” હતી, જેણે સાડા બાર વર્ષ અને પંદર દિવસ સુધી રાન રાન ફરીને અમારા માટે કાતિલ કષ્ટો વેઠ્યાં હતાં. સામેથી આવેલાં સુખ,
રાતા : '
પાનામાં
છે આ
કરી ને
SL,
IBPS,
जम्मं दिक्खा नाणं तित्थयराणं महाणुभावाणं । जत्थ य किर णिव्वाणं आगाढं दंसणं होइ ।।
- वधर्मान देशना
૬
જૈનસંઘના મોભીઓને માર્ગદર્શન
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
