________________
સેવન કરવાની જરૂર પડે અને તેમાં કોઈ શ્રાવકની જરૂર ઊભી થાય તેમ હોય તો આવા બહુશ્રુત કક્ષાના શ્રાવકની સમક્ષ કે એના સહારે એ અપવાદસેવવાની આજ્ઞા છે. અપવાદની વાત ગમે તેવા શ્રાવકને કહેવાય પણ નહીં, એની આગળ સેવાય પણ નહીં. એમ કરવાથી તો ઉન્માર્ગ જ વધે. એવા અપવાદ સેવતાં બાકીના અગીતાર્થ સાધુનેય ખબર ન પડે અને અબહુશ્રુત શ્રાવકોને પણ ખબર ન પડે એનું ધ્યાન રાખવાનું છે. અપવાદસેવનને લગતું કાર્ય બહુશ્રુત શ્રાવક જ પતાવી દે, તે અન્યને ખબર પણ પડવા ન દે.
બહુશ્રુત બનવા માટે ગુરુમુખે શાસ્ત્રજ્ઞાન મેળવવું જરૂરી છે. અહીં વહીવટદાર પુણ્યાત્માઓ માટે પણ “શ્રાદ્ધવિધિ ગ્રંથનો અભ્યાસ સર્વ પ્રથમ કરી લેવો જરૂરી છે. ગુજરાતી અને હિંદી ભાષામાં પણ એના અનુવાદ પ્રકાશિત થઈ ચૂક્યા છે. એમાં શ્રાવક જીવનના મૂળભૂત આચારોનું વિગતથી વર્ણન છે.
બીજા નંબરે વહીવટદારોએ “દ્રવ્યસપ્તતિકા ગ્રંથનો અભ્યાસ કરવો જરૂરી છે. ભગવંતની આજ્ઞા મુજબ સાતે ક્ષેત્રો તેમજ અનુકંપા-જીવદયાના ક્ષેત્રોનો વહીવટ કેમ કરવો, કેમ ન કરવો વગેરે માહિતી તેમાં આપેલ છે. આજથી ૩00 વર્ષ પહેલાં એ ગ્રંથ પૂર્વાચાર્યોના અનેક ગ્રંથોનો આધાર લઈ બનાવેલો છે. આમ જોવા જઈએ તો શાસનનું કાર્ય કરવા માટે, ધર્મક્ષેત્રના સંચાલક, વહીવટદાર આદિ રૂપે કોની નિયુક્તિ કરવી વગેરેનો અધિકાર પરમાત્માએ આચાર્યોને આપેલો છે; પરંતુ એ અધિકાર આજે આચાર્યો પાસે રહ્યો નથી કે રહેવા દીધો નથી.
બાબુકાકા આમ કેમ બન્યું?
શ્રાવકોમાંથી શ્રમણોપાસકપણું ગયું માટે આમ બન્યું છે. ટ્રસ્ટ એક્ટ આવ્યો, બહુમતીવાદ આવ્યો, ચૂંટણીપ્રથાનું અનિષ્ટ આવ્યું, જમાનાવાદ આવ્યો, ગુરુનો સંગ છૂટ્યો, ગુરુની ઉપાસના ગઈ, ગુરુની ગરિમાનું જ્ઞાન ગયું. આજે ટ્રસ્ટી બનવાવાળા એવા પણ ઘણા મળે છે, જેમને ગુરુવંદન કરતાં પણ
जह जेव उ मोक्खफला आणा आराहिया जिणिदाणं । संसारदुःखफलआ तह चेव विराहिआ होइ ।।
:::
- પાવડર
૨૬ જૈનસંઘના મોભીઓને માર્ગદર્શન
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org