Book Title: Heervijaysuri Ras
Author(s): Hemchandrasuri
Publisher: Shrutgyan Prasarak Sabha
________________
૨૮૮
શ્રાવક કવિ ઋષભદાસકૃત
(દહા) હીરજી સરમેં પધારીઆ, જાસ્ય અનંતી અનંતી કોડિ;
કોઉ ન રહ્યો ન રેહેએ, એ ગે મોટી ખોડિ. ૨૫૨૫ આપણ પહેલાં કઈ ગયા, આપણ ચલણહાર;
આપણ પુંઠિ છોકરા, તેણે પણ બાંધ્યા ભાર. ૨૫૨૬ પોહોવી નિત્ય નવેરડી, પુરુષ પુરાણા થાય; વારે લાધે આપણે, નાટિક નાચી જાય.
૨૫૨૭ જાત બલતે દાઢ કે, ગયો રાવણ ગઈ ઋદ્ધિ;
ગયા તે પાંચે પાંડવા, રહી ભલાઈ પ્રસિદ્ધિ. ૨૫૨૮ અંજલિ જળ ક્યું જાણ, નીર ન દીસે નીઠતું,
જિમ પાણી તિમ પ્રાણ, યતન કરતાં જાયસ્પે. ૨૫૨૯ મરણ તણો જો કવણ ભય, જેણિ વાટે જગ જાય;
મન મેલો નવિ સંબલો, તિણું કારણ ડોલાય. ૨૫૩૦ દાન સપત્ત જેણે દીઓ, શિર વહી જિનવર આણ; - જિહાં જીવે તિહાં તસ ખુસી, મરે તો તાસ કલ્યાણ. ૨૫૩૧ હીર તણે કલ્યાણ બહુ, જિહાં જાય તિહાં ઋદ્ધિ;
શોક નિવારણ તુમ કરો, ન ઘટે દેવી બુદ્ધિ. તુમ્હ આગલિથી દુઃખ ધરો, અન્ય નિવારણ કોણ; કોય ન ઢકેરૂ અને, જગને ઢકે વોણ.
૨૫૩૩ દ્રઢ થઈ ગ૭ પાલીએ, વીર જતેં સુધર્મ;
હીર તેં હવે તુમ ધણી, માહા ભાયગ તુહ્મ પર્મ. રપ૩૪ સાધ સકલ મુખે એમ કહે, તું જ અમારો હીર !
સફલો તરૂઅર ઉગીઓ, હરખ્યા મુનિવર કીર. ૨૫૩૫ જેસિંગજી રવિ ઉગિયો, ભવિ પંકજ વિકસંત; યાચકરૂપ મધુકર તિહાં, કરતિ તુઝ કરત.
૨૫૩૬ સાધવચન શ્રવણે સુણી, ચિંતે નર જેસિંગ; પૂરો ધર્મ આરાધીને, રાખ્યો શાસનરંગ.
૨૫૩૭. જનમ લગિ ચોખો સહી, કીધો પર ઉપગાર;
અંતે જેણે અણસણ કર્યું. ફલીઆ બહુ સહિકાર. ૨૫૩૮
૨૫૩૨
પા. ૨૫૩૦.૨ તે માટિ ડોલાય ટિ. ૨૫૨૯૧ નીઠતું = વહી જતું, ઢોળાઈ જતું ૨૫૩૧.૧ સપત્ત = સુપાત્ર ૨૫૩૩.૨ ઢકેરૂ =
ઢાંકણ (?)
Page Navigation
1 ... 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398