________________
૨૮૮
શ્રાવક કવિ ઋષભદાસકૃત
(દહા) હીરજી સરમેં પધારીઆ, જાસ્ય અનંતી અનંતી કોડિ;
કોઉ ન રહ્યો ન રેહેએ, એ ગે મોટી ખોડિ. ૨૫૨૫ આપણ પહેલાં કઈ ગયા, આપણ ચલણહાર;
આપણ પુંઠિ છોકરા, તેણે પણ બાંધ્યા ભાર. ૨૫૨૬ પોહોવી નિત્ય નવેરડી, પુરુષ પુરાણા થાય; વારે લાધે આપણે, નાટિક નાચી જાય.
૨૫૨૭ જાત બલતે દાઢ કે, ગયો રાવણ ગઈ ઋદ્ધિ;
ગયા તે પાંચે પાંડવા, રહી ભલાઈ પ્રસિદ્ધિ. ૨૫૨૮ અંજલિ જળ ક્યું જાણ, નીર ન દીસે નીઠતું,
જિમ પાણી તિમ પ્રાણ, યતન કરતાં જાયસ્પે. ૨૫૨૯ મરણ તણો જો કવણ ભય, જેણિ વાટે જગ જાય;
મન મેલો નવિ સંબલો, તિણું કારણ ડોલાય. ૨૫૩૦ દાન સપત્ત જેણે દીઓ, શિર વહી જિનવર આણ; - જિહાં જીવે તિહાં તસ ખુસી, મરે તો તાસ કલ્યાણ. ૨૫૩૧ હીર તણે કલ્યાણ બહુ, જિહાં જાય તિહાં ઋદ્ધિ;
શોક નિવારણ તુમ કરો, ન ઘટે દેવી બુદ્ધિ. તુમ્હ આગલિથી દુઃખ ધરો, અન્ય નિવારણ કોણ; કોય ન ઢકેરૂ અને, જગને ઢકે વોણ.
૨૫૩૩ દ્રઢ થઈ ગ૭ પાલીએ, વીર જતેં સુધર્મ;
હીર તેં હવે તુમ ધણી, માહા ભાયગ તુહ્મ પર્મ. રપ૩૪ સાધ સકલ મુખે એમ કહે, તું જ અમારો હીર !
સફલો તરૂઅર ઉગીઓ, હરખ્યા મુનિવર કીર. ૨૫૩૫ જેસિંગજી રવિ ઉગિયો, ભવિ પંકજ વિકસંત; યાચકરૂપ મધુકર તિહાં, કરતિ તુઝ કરત.
૨૫૩૬ સાધવચન શ્રવણે સુણી, ચિંતે નર જેસિંગ; પૂરો ધર્મ આરાધીને, રાખ્યો શાસનરંગ.
૨૫૩૭. જનમ લગિ ચોખો સહી, કીધો પર ઉપગાર;
અંતે જેણે અણસણ કર્યું. ફલીઆ બહુ સહિકાર. ૨૫૩૮
૨૫૩૨
પા. ૨૫૩૦.૨ તે માટિ ડોલાય ટિ. ૨૫૨૯૧ નીઠતું = વહી જતું, ઢોળાઈ જતું ૨૫૩૧.૧ સપત્ત = સુપાત્ર ૨૫૩૩.૨ ઢકેરૂ =
ઢાંકણ (?)
