________________
શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
૨૮૯
પ્રથમ ઘંટ એક વાગીઓ, પછિ સુઘોષા સાત;
સુર આવ્યા જસ તેડવા, હિર સુરલોકે જાત. ૨૫૩૯ અસ્યા પુરુષ મુઆ નહિ, જિમ અષભ ને રામ;
કાલ અસંખ્ય તસ વહી ગયો, જપે જગત સહુ નામ. ૨૫૪૦ નામ રહ્યું ગુરુ હીરનું, જૈન જાણીતાં કીધ;
એમ ચિંતી મન વાળતો, આતમ સીખ્યા દીધ. ૨૫૪૧ કરે વખાણ ચોથે દિને, થોડો આહાર ગુરુ લેહ;
મળી મુનિવરની મંડલી, હીરના ગુણ બોલેહ. ૨૫૪૨ અનુકરમે ગુરુ વિચરતા, આવ્યા ઉનામાંહિ; ઘૂમેં પગલાં હીરનાં, પ્રણમે પ્રેમે ત્યાંહિ.
૨૫૪૩ પછે ચિંતી ધીરજ ધરે, કરે તે ગછની સાર;
ગુરુ ઉદ્યોત દેખી કરી, હરખ્યો સાધ અપાર. ૨૫૪૪ પર્વત પરિ હજો આયખું, દિનદિન અધિક પ્રતાપ; - સકલ સાધ શ્રાવક જના, જપે જેસિંગનો જાપ. ૨૫૪૫ હીર તણે પાટે હવો, જેસિંગજી ગુણવંત;
જેણે અકબરશાહ બૂઝવ્યો, દિલ્લીપતિ બળવંત. ૨૫૪૬ (ઢાલ ૧૦૦ – ચિરથિર કાંપતા રે, મૃગ વાઘ તણા ભયમાંહિ, રાગ મેવાડો.) જેણે દિલીપતિ દેખતા રે જીત્યો વાદ વિવેક;
શાહી અકબર રજીઆ રે, હાર્યા વાદી અનેક. ૨૫૪૭ શાહ અકબર એમ કહે રે, હીર તણો શિષ્ય સાચ;
રોહણાચલનો ઉપને રે, તે ન હુયે વળી કાચ. ૨૫૪૮ જગગુરનો શિષ્ય એ ખરો રે, દિસે બહુ ગુણગ્રામ; - તિહાં દિલીપતિ થાપતો રે, “સૂરિ સવાઈ રે નામ. ૨૫૪૯ રૂષભ કહે સુત તે ભલા રે, રાખે પિતાનું નામ;
શ્રી આદીશ્વરકુલે જુઓ રે, ભરત વધારે મામ. ૨૫૫૦ વસુદેવ તણે કુલ વિક્રમો રે, (ત્રિકમો ૨), દસરથને કુલિ રામ;
નૃપ પાંડકલે પાંડવા રે, જે કર્યું ઉત્તમ કામ. ૨૫૫૧ એણે દેશંતે જાણજો રે, તે ચેલો જગ સાર;
નિજ ગુરુ મા વધારતો રે, સંભારે તે વાર. ૨૫૫૨ વિરવચન અજુઆલતો રે, ગૌતમ ગંભણ જાતિ;
તો તેહના ગુણ વિસ્તર્યા રે, નામ જપે રે પ્રભાતિ. ૨૫૫૩ પા. ૨૫૫૦મી કડી નથી.
