Heervijaysuri Ras

Author(s): Hemchandrasuri
Publisher: Shrutgyan Prasarak Sabha

Page 328

શ્રી હીરવિજયસૂરિરાસ
પ્રભવો કહે તુજ નહિ સંતાન, પૂરવજ કેમ લહેસે પિંડ દાન; મહેસ દત્તની ભાખી વાત, તેહનેં સરાદ પિતાનું થાત. પિતા મરી જે ભિસો થયો, તેહજ આણી રિ મારીઓ;
ચાટે હાડ તસ ઉનકી માય, ત્રિપિતા પૂરવજ કેહી પિર થાય ? સમજ્યો પ્રભવો મન વઇરાગ, ઇંદ્રભુવન એ કરતો ત્યાગ;
૨૫૬૮
જંબૂ દીસે ઇંદ્રકુમાર, છતી ૠદ્ધિ કરે પરિહાર. અછતા ભોગ વંછું જ અપાર, અમ જાણ્યા મસ્તગિ ધિક્કાર; જઈ લાગો જંબૂને પાય, પંચ સાંસ્યું મુનિવર થાય. જંબૂ પાટે પટોધર થાય, પ્રભવોસ્વામિ મોટો રૂષિરાય; શય્યભવસૂરિ (૪) ચોથે પાટ, મુત તણી દેખાડે વાટ. યસોભદ્ર (૫) ને સંભૂતિવિજય (૬), થૂલિભદ્ર (૭) ઋદ્ધિરમણી તિજે; તાસ પાટ હુઓ માહાગિરિ (૮), સુસ્થિતસૂરિ(૯) ગયો નર તરી. ૨૫૬૯ ઈંદ્રદિન (૧૦) તસ પાર્ટે હવો, શ્રીદિત્રસૂરિ(૧૧) હૂઓ અભિનવો; સિંહગિરિ(૧૨) પાર્ટે બારમે, વઇરસ્વામિ (૧૩) પાર્ટે તેરમે. ધનગિરિનો બેટો એહ, ઉદરમાંહિ નર મૂક્યો તેહ;
=
૨૯૩
=
૨૫૬૪
=
૨૫૬૫
=
૨૫૬૬
જાતિસમરણ પામીઉ સાર, જાણ્યા પછી લીઓ સંયમભાર. વઇરસ્વામિનો જનમ જ હોય, પણ રડતો નર ન રહે સોય; સબલ વાજિ અણાવી માય, સિંહગિરિ આવ્યા તેણે ઠાય. ધનિગિર પુંઠે છે તામ, વિહરવા વેળા સૂઈ જામ;
સિંહગિરિ બોલ્યા ઋષિરાજ ! અચિત સચિત વહોરજો આજ. ૨૫૭૩ ધનિગિર ગયો પોતાને ઘેર, સ્ત્રી ખીજી બોલી બહુ પરિ;
પુત્ર તુહ્મારાને તુહ્મ લીઓ, મેં વહિરાવ્યો સહી દીખ્યા દીઓ. ૨૫૭૪ ઝોળીમાં લેઈ આવ્યા સહી, ગુરુ આગલ લાવ્યા ગહિગહી;
શ્રાવિકાને ઘરિ મૂક્યો તેહ, થયો મોટો તવ દીખ્યો તેહ. વળગી વયરસ્વામિની માય, તમ્યો પુત્ર લીધો કિમ જાય;
લેઈ જાઈશ હું માહરે ઘરે, સંસારસુખ વિલસે બહુ પરેં. ગુરુ કહે સુત નવ દીધો જાય, પણ છેહઢો નવ મુંકે માય; વઢતાં રાજભુવને દોએ જાય, બેઠો છે પૃથવીપતિરાય.
૨૫૬૭
૨૫૭૦
૨૫૭૧
૨૫૭૨
પા. ૨૫૬૫.૨ સુની માય
ટિ. ૨૫૬૪.૨ સરાદ = શ્રાદ્ધ ૨૫૬૫.૧ ભિંસો પાડો ૨૫૬૫.૨ ત્રિપિતા તૃપ્ત, સંતુષ્ટ. ૨૫૬૭.૧ વંછું = ઈચ્છા કરું ૨૫૭૨.૨ વાજિ અણાવી વાજ લાવી દીધી, થકવી નાખી. અણખપતી-ખપતી વાનગી. ૨૫૭૬.૧ તમ્યો ૨૫૭૩,૨ અચિત-સચિત ૨૫૭૭.૧ છેહઢો = છેડો, છેટો – આઘો' એમ પણ બેસી શકે.
તમારાથી.
૨૫૭૫
૨૫૭૬
૨૫૭૭