________________
મારા અંકો વાંચ્યા છે અને તેમને સારો રસ પડ્યો છે. તે એક બ્રાહ્મણ જ્ઞિાસુ સજ્જ છે. પ્રવચન અખંડ ચાલુ રહે એવી અમારી ઇચ્છા છે. રા.ત્રિવેદી તેને બહુ જઆદરથી વાંચે છે, જૈન તેમજજૈનેતરમાં તે બહુ જપ્રિય થઈ પડે તેમાં કાંઈ જ
શંકા નથી.” (૫) સાયલાથી એક સ્થા. સાધુ લખે છે કે,
‘રામવિજયજી જેવા પ્રખર વક્તાના આધારથી જૈન શાસન ટકી રહ્યું છે. સેંકડો વર્ષોથી સૂતેલી જેનપ્રજાને ળાડવામાં સિંહનાદ છે. બીજા ભાવમાં કહું તો
ખરેખર ઉષા પ્રગટી છે.' (૯) કાવીથી એક ભાઈ લખે છે કે,
‘આ પત્ર મને બહુજ ગમે છે, વ્યાખ્યાનકાર કોઈ દેવતાઈ પુરુષ લાગે છે.' ઉશ્કેરણી કરે છે ?
જ્યારે ધર્મદ્રોહીઓ પૂ. પ્રવચનકાર મહાત્માને ધર્મઝનૂની તરીકે પુરવાર કરવામાં નિષ્ફળ નીવડે છે. ત્યારે તેઓ ‘સાધુએ ભાષાસમિતિ રાખવી જોઈએ અને તે માટે સામાને કચવાટ ન થાય તેવું કહેવું જોઈએ', એમ કહે છે. સંસારમાં જેઓને વડીલ તરીકે શિખામણ દેવાના અવસર આવ્યા હશે, તેઓ તો સહેજે કલ્પી શકશે કે તે સામાને કટુ લાગે છે માત્ર યોગ્ય આત્માઓ જ તેનો સ્વીકાર કરી શકે છે. કડવું તો કરીયાતું હોય અને ઝેર પણ હોય; એક જીવાડે અને બીજું મારે, પહેલાના અસ્વીકારમાં પ્રાણનાશનો ભય વધે અને બીજાના સ્વીકારથી નાશ થાય. એટલે ગભરાવાનું કડવાશથી નહિ, પણ ઝેરથી !તેજ રીત ઉપદેષ્ઠ માટે છે. એનું કથન સાચું ને હિતકારી હોય તો એમાં કડવાશ છતાં એ દુરાચાર રૂપ રોગનું નિવારણ કરે છે. માટે જ સત્યની વ્યાખ્યામાં તથ્ય, પ્રિય, મિત ને હિત વચન બોલવું એમ કહ્યું, છતાં ખુલાસો કર્યો કે, પ્રિય ન હોય તો ચાલે, મિત ન હોય તોય ચાલે. પણ હિતકર ન હોય તો તે ન જ ચાલે અને તેથી જ જ્ઞાની પુરુષોએ ફરમાવ્યું છે કે:
“
પ ડવા તુલડવા, દિયા માસા માસિયલ્લા ” “સામો રોષ પામો યા તોષ, પણ હિતકારી ભાષા બોલવી જોઈએ.” આ બધા ઉપરથી વાચકો સ્પષ્ટ રીતે સમજી શકે તેમ છે કે પૂ. પ્રવચનકાર મહાત્મા ઉપર મૂકાતો ધર્મઝનૂનનો આરોપ સર્વથા અસત્ય છે અને તેઓ શ્રીમદ્રનાં પ્રવચન
12 |
ગ્રંથ અને ગ્રંથકાર
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org