________________
૪૪
આચારાંગસૂત્રનાં વ્યાખ્યાનો – ૩ –
–
572
કહી છે. વૈયાવચ્ચ પૂરી કરવી, સમાધિ પૂરી આપવી, પણ સામગ્રી અલગ. કારણ કે રોગ એ સંયમઘાતક છે. એમાં બીજા સંયમીને સંયમમાં વાંધો ન આવે એ હેતુ છે. કેટલીક વાર રોગના પરિણામે ઉપચાર કરતાં પકાયના જીવોની વિરાધના થઈ જાય છે એટલા માટે તો શાસ્ત્ર કહે છે કે સહનશક્તિ હોય, આર્તધ્યાન ન થતું હોય, તો તો ઔષધ ન લેવું પણ એ સ્થિતિ ન ટકે, તો સમાધિના હેતુથી ઔષધનો યતનાપૂર્વક અને વિધિપૂર્વક ઉપયોગ કરે. અસ્તુ.
કોઢિયાને એવી કુટેવ હોય છે કે “બધાને જ અડવાનું એને મન થાય.” એને “ના” પાડે તોયે એ બધાને ઇરાદાપૂર્વક અડે. એની ભાવના એવી થાય, તેમ નાકકટ્ટા પણ બધાને જ પોતાના જેવા જોવા ઇચ્છે. એવી જ રીતે ઉસૂત્રભાષી અને ઉન્માર્ગગામીની ભાવના પણ કોઢિયા જેવી થાય છે, માટે એવાઓથી દૂર રહેવામાં જ આત્માનું કલ્યાણ છે. જોકે એવા પણ સન્માર્ગે આવો, એ ભાવના ન જવી જોઈએ, પણ દોષો નિભાવવાની વૃત્તિ પણ ન જ હોવી જોઈએ. જો એ કાયદો ન રાખીએ તો આપણા પણ નાશનો સંભવ છે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
