________________
617
– ૬ : સમ્યજ્ઞાન અને મિથ્યાજ્ઞાન વચ્ચેનો ભેદ ? - 43 –
૮૯
તો અમે પણ ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવના પોલીસ છીએ. અમારી બૂમથી ભોગ અને ભોગના પિપાસ નાસે તો જ અમારી શાખ સારી. ભોગીના રોટલા ઉપર યોગી કદી ન આવે. જે યોગી ભોગીના રોટલા ઉપર જ જીવે, તે તો ભોગી કરતાંયે ભૂંડા. શાસ્ત્ર તો યોગીઓને મુધારાથી” અને “પુજાનીવી લખ્યા છે. દેશના દે તે પણ પોતાના અને પરના કલ્યાણ માટે જ અને આહાર પણ સંયમની જ પુષ્ટિ માટે ! ભોગી અને યોગીને ધર્મપ્રયોજન સિવાયનો સંબંધ જ ન હોય. ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવના નામે રોટલા જ નહિ, પણ સર્વ કાંઈ મળે છે એ ખરું, પણ ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવના શાસનમાં વિચરતા યોગી, ભોગીના માણસ તો ન જ હોય ! “અન્નદાતા, આપો !' - એમ તો ભિખારી જ કહે, બાકી મુનિ તો “ધર્મલાભ' જ કહે. સત્તર ફેરી ગરજ હોય અને કલ્યાણ દેખાતું હોય, તો જ ગૃહસ્થ આપે. મુનિ પાસે તો “ધર્મલાભ' જ હોય. આપે તોયે “ધર્મલાભ” ન આપે તોયે ધર્મલાભ', એકસરખી જ પ્રસન્નતા. મોટું પણ બગાડવું નહિ. ધક્કો મારે તોયે “ધર્મલાભ'. વિધિ કેવી ઉત્તમ છે ? શ્રાવક શું કહે ? “પધારો, પાવન કરો, નિખાર કરો, લાભ ઘો !” લાભ લ્યો નહિ પણ ઘો ! આપે છે પોતે, પણ કહે છે કે “લાભ ધો.' ઘીની વાઢી ઊંધી વાળો, તે પણ પોતાનો વિસ્તાર માનીને જ ! માગણ બનીએ તો એ ભાવના ન જ રહે. રોટલા આપનારની આજ્ઞામાં રહીએ તો શું થાય ? સ્વપર ઉભયનો વિનાશ જ અને પછી તો મોં જ જોવાં પડે. આ ફલાણા ભાઈ ! અને આ ઢીંકણા ભાઈ ! પધારો અને પાવન કરો' એ શાથી ? તારક મનાય છે એથી જ ! લો-લો કહે અને લેનાર ના-ના કહે. શાથી ? રખાય નહિ એથી !
શાસ્ત્ર મુનિને કુક્ષિસંબલ કહ્યા છે. એટલે સંયમનિર્વાહ માટે જરૂર હોય અને જોઈએ ત્યારે જ લેવા જાય. જો રાખવાનું કહ્યું હોત, તો તો તમે બોલાવવા પણ ન આવત. ભગવાનનો માર્ગ જ એવો છે કે ગૃહસ્થ બોલાવતા રહે અને મુનિ “ના“ના” કહેતા રહે. મુનિ ન વધારે લઈ શકે, કે ન ગૃહસ્થ બોલાવતા અટકે. શ્રી જિનેશ્વરદેવનું સાધુપણું પણ લોકોત્તર છે. એવા લોકોત્તર સાધુપણાના પાલક અને પ્રચારક ભગવાન શ્રી મહાવીરદેવના યોગીઓ, ભોગીઓની ગુલામી ન જ કરે અને તો જ તે ભગવાન શ્રી જિનેશ્વરદેવના મોક્ષમાર્ગની સાચી ઉપાસના અને તેનો સાચો પ્રચાર કરી શકે.
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
