________________
नि
दांतना संकटमां पडेलु रहेशे. (माणसो विषय तृष्णाना लोभी बनी तेने माटे आम तेम दोडे छे. पण ते भोग प्राप्त करवा पहेलां आचा०
कयारे काळ झडपशे तेनी खबर पण नथी राखता ते आश्चर्यनी वात छे.) उच्छवासनी मर्यादावाला प्राण छे. अने ते उच्छ्वास पोते
पवन छे अने पवनथी बीजुं कइ वधारे चंचळ नथी तो पण क्षणभरनु आयुष्य लोकोने मोह करावे छे. ते पण एक आश्चर्य छे. ॥२९॥
उच्छ्वासावधयः प्राणाः, स चोच्छासः समीरणः । समोरणाचलं नान्यत् क्षणमप्यायुरद्भुतम् ॥२॥ ___ आ प्रमाणे मनुष्यने मोह उतारवा का. वली जेओ लांवा आयुष्य वाला छे. तेओने पण उपक्रमण (आफत) ना अभावे आयुष्य भोगवे छे. तेओ पण मरणथी पण वधारे पीडा करनार बुढापाथी पीडाएला शरीरवाला सुखनी जींदगी अल्पमा अल्प भो-ल गवे छे, ते हवे सूत्रकार बतावे छे.
तंजहा-सोयषरिणाणेहिं, परिहायमाणेहिं, चक्सुपरिणाणेहिं, परिहायमाणेहि घाणपरिणाणेहिं परिहायमाणेहिं रसणापरिणाणेहि परिहायमाणेहिं फासपरिणाणेहि परिहायमाणेहि, अभिर्कतं च खल्लु है. वयं स पेहाए तओ से एगदा मृढभावं जणयंति ॥ ६३ ॥
भाषारुपे परिणमेला पुदगलोने जे सांभळे ते श्रोत (कान) छे, अने तेनो आकार कदंवना झाडना फुल जेवो द्रव्यथी छे, अने| भावथी तो जे भाषा द्रव्यने ग्रहण करवानी लब्धि, तथा तेनो उपयोगनो जे स्वभाव छे, ते जाणवू. पूर्वे कहेलां श्रोत्र (कानवडे) | विचारे वाजुथी घटपट शब्द विगेरे विषयोर्नु जे ज्ञान थाय; ते परिज्ञान छे, ते कानना परिज्ञानमां बुढापाना प्रभावथी जे सांभळवानी
SACREAGRAAGRAASERECASS