________________
20. प्रा. जइ मे हुज्ज पमाओ, इमस्स देहस्सिमाई रयणीए ।
आहारमुवहिदेहं, सव्वं तिविहेण वोसिरिअं 1165।। समास विग्रह :- उवही य देहो य तेसिं समाहारो उवहिदेहं
(समाहारद्वन्द्वः) । सं. यदि मे देहस्याऽस्यां रजन्यां प्रमादो भवेत् ।
आहारमुपधिदेहं, सर्वं त्रिविधेन व्युत्सृष्टम् ।।65।। हि. जो मेरे इस शरीर की इस रात्रि में मृत्यु हो जाय, तो आहार,
उपधि और देह इन सबका त्रिविध (मन-वचन-काया) से त्याग
किया। 21. प्रा. एगोहं नत्थि मे कोइ, नाहमन्नस्स कस्सइ ।
एवं अदीणमणसो, अप्पाणमणुसासइ ।।66।।
समास विग्रह :- अदीणं मणं जस्स सो अदीणमणसो (बहुव्रीहिः)। सं. अहमेकः, मे कोऽपि नाऽस्ति, अहमन्यस्य कस्यचिन्न ।
एवमदीनमना आत्मानमनुशास्ति ||66।। हि. मैं अकेला हूँ, मेरा कोई नहीं है, मैं अन्य किसी का नहीं हूँ, इस
प्रकार दीनतारहित मनवाला आत्मा को शिक्षण देता है। 22. प्रा. एगो मे सासओ अप्पा, नाणदंसणसंजुओ ।
सेसा मे बाहिराभावा, सवे संजोगलक्खणा ||67|| समास विग्रह :- नाणं च दंसणं च नाणदंसणाई, नाणदंसणेहिं संजुओ नाणदंसणसंजुओ (द्वन्द्व-तृतीयातत्पुरुषौ)।
संजोगो लक्खणं जेसिं ते संजोगलक्खणा (बहुव्रीहिः)। सं. ज्ञानदर्शनसंयुक्त एको मे आत्मा शाश्वतः ।
शेषा मे भावा बाह्याः, सर्वे संयोगलक्खणा ||67।। हि. ज्ञानदर्शनसहित ऐसी एक मेरी आत्मा ही नित्य है, शेष मेरे सब
भाव बाह्य हैं = मेरे स्वयं के नहीं हैं और वे सब संयोग लक्षणवाले हैं। 23. प्रा. संजोगमूला जीवेण, पत्ता दुक्खपरंपरा |
तम्हा संजोगसंबंधं, सव्वं तिविहेण वोसिरिअं 1168।। समास विग्रह :- संजोगो मूलं जाए सा संजोगमूला (बहुव्रीहिः)। दुक्खाणं परंपरा दुक्खपरंपरा (षष्ठीतत्पुरुषः) । संजोगाणं संबंधं संजोगसंबंधं (षष्ठी तत्पुरुषः)।
-१३२
60