________________
૪૯ આગળ વધે છે.. પંચેન્દ્રિય સુધી આવેલે આત્મા (જીવ) અશુભના બળે પછડાય છે. નીચે પાછો ઊતરતે જાય છે. તે ધર્મ માગે કેમ તું જેડાતું નથી ! માયા પિય બંધૃહિં, સંસારત્યેહિ પૂરિઓ
લાઓ ! બહુ જાણી નિવાસિફિં, ન ય તે તાણું ચ
સરણું ચ ૧લા સંસારમાં રહેલા. સંસારના બંધનથી બંધાયેલા, ઘણી ઘણી યોનીઓને ધારણ કરી ચૂકેલા એવા માતા-પિતા બંધુઓ તારી શકવાના નથી કે રક્ષણ કરી શકવાના નથી ત્યારે હે ભાગ્યશાળી તું સમજ! જે સ્વયં મેહના પાશમાં આવી ચૂક્યાં છે, રાગાદિના દેરડાંથી બંધાયેલા છે તે આપણને શું છોડવવાના છે? જે રાગ-દ્વેષ મેહના સપાટાથી તદ્દન વેગળા થઈ ગયા છે. જેના અસંખ્યાતા પ્રદેશ પૈકી એક પણ પ્રદેશમાં અંશ માત્ર રાગાદિનથી તેવા તારકની પાસે શરણ માંગી શકાય, રક્ષણ મેળવી શકાય, નાથ બનાવી શકાય તેજ નાથ બની શકે. ભાગ્યવંતે વિચારે કૌસાંબી નગરીના ધન સમૃદ્ધિથી સમૃદ્ધ, અનેક પ્રકારના ભૌતિક સુખના ભક્તા શ્રેષ્ઠિપુત્રને જ્યારે ભયંકર દાહ જવર થયો અતિશય વેદના સહન ન કરી શકયા. બાહ્ય વેદનાની સાથે અત્યંતર વેદનાને દૂર કરવાની બુદ્ધિ વાળા તેથી મુક્ત થવા ધન, તિજોરી, દાગીના, મા બાપ, ભાઈ પત્નિ સ્નેહી સંબંધી કેઈ કામ ન લાગ્યું ! પુત્રે દઢ નિર્ણય કર્યો કે જે રેગ શમી જાય તો સંયમના પંથે જાઉં આત્મ કલ્યાણ સાધુ આ વિચારમાં રજની સુંદર પસાર થતાં