________________
૨૧૩
સમજી શકાય છે. કે મોક્ષની અભિલાષાથી કરાતી સેક્ષની પ્રાર્થના તથા તેની સાધના માટે અનુકૂળ લોકોત્તર કે લૌકિક સામગ્રીની યાચના એ નિયાણું નથી. પંચપરમેષ્ઠીમાં પ્રથમપદે બિરાજમાન શ્રી તીર્થંકર પરમાત્માની અષ્ટમહાપ્રાતિહાર્યાદિ લક્ષ્મીને ભેગવવાની ઈચ્છાથી શ્રી તીર્થકરપદની ઈચ્છાને પણ શાસ્ત્રકાર પરમષિઓએ નિયાણું કહી છે. આ વસ્તુને જેને ખ્યાલ છે એવા છે તો પૌગલિક સુખોની યાચના ક્ષબાધક ન નીવડી હોય તે પણ એવા આત્માઓના દાખલા લઈને પૌતિક સુખના આશયથી ધર્મ કરવાનું કઈ પણ મુમુક્ષુ આત્મા ઉચિત ન માને કારણ કે એ આત્માઓ સંસારની ભયંકરતા સમજે છે. સંસારના સુખે કેવા દારુણ અને વિપાકે કડવાં છે. એને એ બરાબર જાણે છે. અગ્નિ બાળનારે છે અને વિષ મારનારું છે અને જેને ખ્યાલ છે એ જી, અગ્નિ વગેરેની જરૂર પડે જેટલી સાવચેતી પૂર્વક એને ઉપગ કરે એટલી સાવચેતી અજ્ઞાન બાલ જીને ન હોય, એ સમજનારા બાલ અને સંસારના સુખ માટે ધર્મ કર વાનું જણાવે છે એ ગ્ય છે? વસ્તુતઃ અગ્નિ અને વિષાદિ જેવા ભયંકર સંસારના સુખેથી તે બાળજીવને અળગા રાખવાને પ્રયત્ન કરવો જોઈએ એના બદલે આજે સંસાર સુખની ખાતર ધર્મ કરવાનું જણાવીને બાળ જીવોના હાથમાં કેટલાક અગ્નિ અને વિષને આપી રહ્યા છે એ ખૂબ જ વિચિત્ર છે.
