________________
૧૭૪ ત્યાગી એ ન હોય તેવું બને નહિં. ધમ મેળવી આરાધીને કેવળજ્ઞાનની જે ખરેખર જરૂર હોય તે ગુણના અનન્ય રાગી થવું જ જોઈએ અને ધર્મ કરવા છતાં ગુણને ન જોતાં દોષના જ રાગી બન્યા દોષ જોવા માટે ક્ષણે વિતાવી તે યાદ રાખવું કે કેવળજ્ઞાન નજીકમાં પ્રાપ્ત થવાનું હશે તે પણ દૂર જશે અર્થાત પરિભ્રમણ ચાલુ રહેશે.
કેવળજ્ઞાનને ઝંખના ગુણને રાગી બન્યા વિના રહેતું નથી, તપસ્વી, સહનશીલ, હસતા મુખે કેશ ઉપાડનાર મળશે. પણ ગુણાનુરાગી મેળવવું મુશ્કેલ છે. જે આત્મામાં ગુણની વાત સાંભળતાં, ગુણની ગંધ આવતા અંગે અંગમાં ઝણઝણાટી પેદા થાય છે. ત્યારે આ આત્મા આત્મ ગુણને ખજાને પ્રગટ કરી શકે છે. જહદિટિઠ સંજોગ, ન હોઇ જચંઘયાણ જીવાણું તહ જિણમય સંજોગે, ન હાઈ મિચ્છધ જીવાણું ૯૬
હે ભાવિક..દષ્ટિ વાળો કંઇક જે તે સમજે. દષ્ટિ વિનાને ચિંતામણું રત્ન સન્મુખ હેવા છતાં જોઈ ન શકે તેમ મિથ્યાત્વ દષ્ટિવાળો આત્મા અનંત ગુણના ખજાનાને પ્રાપ્ત કરાવનાર શ્રી જિનેશ્વર મતને ઓળખી ન શકે જેથી તે આત્મલક્ષી જીવન પ્રાપ્ત ન કરી શકે.શ્રી ગૌતમ સ્વામી વિદ્વાન મહાન પંડિત શિરોમણી હેવા છતાં જ્યારે પ્રભુ મહાવીર પરમાત્માને સહયોગ સાંપડે. મિત્વ એમળી જતાં સાચી દષ્ટિ, સમ્યની પ્રાપ્તિ થતાં આત્માને ઓળખે, ઓળખ થવાથી ભગવાનને ઓળખ્યા જેથી આત્મ કલ્યાણ સાધી શકયા.
