________________
૧૮૭ પૂર્વક ગંભીર બની વાત કરતી કહે છે કે સ્વામી, સ્વામી તમે માનો કે ન માને, મારી વાત સત્ય હોવા છતાં ખોટી સમજે તે પણ હું આપને સત્ય વાત મારે જણાવવી જ જોઈએ.
કદંબા વાતને સજાવીને રાજાને જણાવે છે કે મારા ઉપર નારાજ ન થશે. તમને ખબર નહિ હોય કે લીલાવતીને મહામત્રી સાથે આડો સંબંધ હોય તેમ લાગે છે. જરૂર પ્રેમ પાશમાં સપડાયા છેઆ અંતિમ આક્ષેપ સાંભળતાં રાજાને ગુસ્સો આવ્યે.. તું આવી ખાટે ખેતી વાત કેમ કરે છે. જુઠું બેલીને શા માટે વેર ઝેર વધારે છે. શું તારી પાસે કંઈ સાક્ષી, કે કંઈ પુરાવે છે અરે !
કદ બા રડતી રડતી કહે.. તમને તેના માટે ખૂબજ પ્રેમ છે. તેથી મારી વાત છેટી જ માને એવું હું જાણતી હતી. પણ પ્રાણનાથ પ્રમાણ પત્ર વિના કંઈ આવું કહેવાય ખરૂં? આપ જ ખાત્રી કર પધારે, મહામંત્રી ના વિરહ સમયમાં તેમનું વાપરેલું વસ્ત્ર લીલાવતી ઓઢીને સૂતી છે. રાજાને આ વાતની ખબર ન હતી. તેમ લીલાવતી કે દાસીએ કેઈએ પણ રાજાના કાને આ વાત પહોંચતી કરી નથી. રાજા લીલાવતીના વિશાળ ઓરડામાં આવે છે. કદંબા તેફાનનો અંગારો ફેંકી પિતાના સ્થાને ગઈ. શંકાશીલ રાજા જાણે છે કે મહામંત્રી લીલાવતી પવિત્ર છે. છતાં કયારેક કંઈ ભૂલ કરી નાંખે તો કહેવાય નહિં. પરીક્ષાર્થે શંકાને દઢ બનાવતાં લીલાવતી પાસે જલ્દી આવે છે. તે સમયે નિંદમાં પોઢી
