________________
કુસંસ્કારને મારીને મરવું છે...તે વિના મરવું જ નથી એ આત્મગત નિર્ણય થવું જરૂરી છે. તે રક્ષણ થશે. જેથી ધર્મની શુભ ક્રિયામાં પુરુષાર્થ ઘણે થશે. માતાપિતા, ભાઈ-બહેન પત્નિ-પુત્રાદિ કે રક્ષણ કરનાર ન હોવા છતાં એમના પ્રત્યે રાગથી મૂઝાયે તે પાિમ બગડશે. દુર્ગતિને નેતરૂં આપવાનું કરીશ નહિં.
અઢારે પાપ કી પાંપના સંસ્કારને લઈને મનારની દુર્ગતિ વિના શું સંભવે ? સુસંસ્કારને લઈને મરનાર તિર્યંચ હોય તે પણ દેવલેક જ પામે.
ભાગ્યશાળીઓ ખ્યાલ તે હશે કે ભગવાન મહાવીર મહારાજાના વંદનાર્થે નીકળેલા પરિવાર પૂર્વક, સાજન માજન, ઠાઠ, રસાલાથી ભરપૂર શ્રેણીક મહારાજા..જન સમુદાય મુક્ત કંઠે બોલી રહ્યો છે... પ્રભુ મહાવીર પધાર્યા છે. દર્શનાથે સૌ જાય છે. પોતાના જ દ્રવ્યે બનાવેલી વાવડીમાં રાગ થઈ જવાથી માનવી દેડકે બન્યો છે... રાગ-મમતા, અભિમાન, તેમાં વળી વધુ ભયંકર, બિહામણા પાપ અઢાર પૈકી છેલ્લા ૧૩ પૈકીને કઈ પણ પાપના સંરકારમાં મરે તેને સદ્ગતિ કેણ મેળવી આપે?
દેડકાંને જાતિ સ્મરણ જ્ઞાનના પ્રભાવે ભગવાન મહાવીરના દર્શન કરવા જવાનું મન થયું. ધર્મ આરાધનામાં પુરુષાર્થની પ્રધાનતા અપનાવી... દોડી રહ્યો છે... મારુ શું થશે તે વિચાર ન કરતાં ફક્ત પ્રભુના દર્શને જવું છે. રસ્તામાં શ્રેણીકની સ્વારી આવે છે... પૈડા નીચે દેડકે
