________________
૧૭૦ ના કારણે આચારને લાત મારનાર કે લાત્ત મરાવનારનું કયારે પણ કલ્યાણ થયું નથી તેમ કલ્યાણ થવાનું નથી !
શ્રાવકને કેવા ગુરૂદેવની જરૂર ?...સંઘમાં પૈસા અપાવે, નામના કરાવે, શ્રાવકની હા એ હા કરે તે ગુરૂ સવ-પરનું ક્યારે પણ કલ્યાણ સાધતા નથી. તે પ્રમાણે કરવાથી આચાર સંહિતાને કચડી નાંખતા વાર લાગતી નથી. ત્યારે શ્રી જિન શાસનમાં આચાર પ્રથમ ધર્મ, એ ન્યાયે પ્રથમ આચાર અમલમાં મૂકી જઈએ. ગુરૂ ભગવંતે સંસાર તારક જિનવાણું સમજે, સમજાવે, મેક્ષ માર્ગની જ પ્રરૂપણ હોય પણ સંસાર વર્ધક પ્રરૂપણ ન જ હોય, તારકની આજ્ઞાને શિરોમાન્ય કરી આરાધના કરતા. કરાવતા હેય. તે ગુરૂ ભગવંત કહેવાય ! ગુરૂએ પરમદિ છે. દિપકને અંધારૂં ન ગમે, અંધારામાં રહેલાને પ્રકાશ આપ્યા વિના ન રહે.
શ્રાવકોએ શ્રાવક ધર્મમાં સ્થિર થવું એ અનિવાર્ય છે. જેથી તમે શાસ્ત્રની વાત સમજી શકશે તેણ સંસાર થી ઉદ્વેગ પામી ભવભીત બની. સાધવાચાર પામી શકશે..
શ્રાવક ધર્મની વાત સાંભળતાં ખુશ થશે પણ સંસારની તડિટ-પુષ્ટિની વાત સાંભળશે નહિં. તે માટે ગુરૂ ભગવંત પાસે જાય નહિં, ધર્મને પામ્યા બાદ સંસારની ભૌતિક સાધન સામગ્રી પ્રત્યે મન લલચાય નહિ, દેવ ગુરૂ ધર્મ સાથે જે સૌને મેળ થાય તથા સુમેળ થાય તે ધર્મ આરાધે ઘણે લેખે લાગે છે. ત્રણેમાંથી એક પદ ન ગમે તે સમજવું કે ધર્મથી વિમુખ છીએ.
