________________
૧૦૫ સુખ આવ્યું ને લબઝબક થઈ પર્યત પામે છે. નટડી નાચે ને ચાળા ચસકા કરે તેમ વીજળીના વિલાસના બરા. અર અનુકરણ જેવું તે છે. તેમાં તારે નિવાસ હોય... - તુછ ઈન્દ્રિયસુખની સાથે મૈત્રી કરનાર મૂઢ કહે. વાય. માટે તું વિચાર. ભાઈસાહેબને જુવાનીને તેર છે. વાંકે ચુકે, વક ચાલી અનેક અત્યાચાર કરે છે. એની જુવાનીને ચાળાનું વર્ણન કરીએ તો હસવું આવશે... એ સમાજમાં અભિનવ કપડાં પરિધાન કરી બેઠો હોય. ડાહી વાતો કરતા હોય ત્યારે જુદો પણ એની જુવાનીનાં રંગ, તે ઘરમાં રાતે રખડીને આવે ત્યારે ખબર પડે !
મેહરાજાના સામ્રાજ્યમાં જે આવી ભરાણા તેની દશા પાછળથી આપત્તિઓ ભરેલી છે. એ જુવાનીના જેરમાં વિવેક, મર્યાદા કે વિચાર રહેતા નછી. પિતાની જાતને અમરમાની મોજશેખ અને તોફાન કરે છે. જુવાનીના મદમાં દુષ્કૃત્ય, પાપ, સટ્ટા, દારૂ, પરસ્ત્રીરમણ; તેમ ખાવાપીવાનું પણ અસ્ત વ્યસ્ત હોય છે, તું માની બેઠે છે કે આ જુવાની કાયમી રહેવાની છે. ના ના એ જેબનને ચટકે લટકે ચાર દડાને; એ જોતજોતામાં ચાલી જનારી છે...આંખે ચશ્મા, વાળ-સફેદ, દાંત હાલવા માંડે. વિગેયે ઘણું જે જોવા મળે છે. એ જુવાનીના જુસ્સામાં કરેલા અત્યાચારોનાં ફળ ભોગવવા પડે છે.
થોડા દિવસ રહેનારી દિવાની જુવાનીને વશ થઈ આવી રીતે વતન કરનાર કડવા ફળ શું ન પામે ? પર
