________________
૧૫૪
માંડીને જુઓ, તમને ગુણે સાથે પ્રેમ છે કે દો સાથે. પ્રભેદ ભાવના પાત્ર તપાસવા બે પાંચ મિનિટ નહિં પણ વર્ષો જોઈશે.
અરિહંત, સિદ્ધ, આચાર્ય, ઉપાધ્યાય, સાધુ, સાધ્વી, સાચા, શ્રાવક, શ્રાવિકા એ ખરેખર પ્રમાદને પાત્ર છે. મેક્ષમાર્ગને જાણે, સમજે, આદર, અનુસરે તે બધા અમેદને પાત્ર છે.
મહાન આચાર્ય ભગવંતેએ ગૃહસ્થ શ્રાવકના ગુણોની પ્રશંસા કરી છે કલિકાલ સર્વજ્ઞ શ્રી હેમચન્દ્ર સૂરીશ્વરજી મ.ના ઉપદેશ પ્રેરણાથી પ્રતિબોધીત થયેલા કુમારપાલે રાજા જેના ગુણો પરાકાષ્ઠાએ હતાગુણોની પ્રશંસા સૂરિભગવંતે કરી છે, જરૂર સાથે જે દેષ જણાયે તે પણ જણાવ્યું. એ દેષ નિંદા કરવા માટે નહિં પણ દોષ દૂર કરવાથી પ્રેરણા આપી છે. અનેક કાર્ય કરનાર તે ભાવિ મુક્તાત્માનું સાધર્મિક બંધુ પ્રત્યે લક્ષ્ય ન ગયું. પૂ. ગુરૂ ભગવંતે સરળતાથી લક્ષ્ય ચીધ્યું.
નગર પ્રવેશ સમયે જાડી માદરપાટની ફાટેલી ચાદર જોઈ ત્યારે રાજન વંદન કરીને વિનંતિ કરે છે કે પાટણમાં શું શ્રાવકે ઘણું દુઃખી છે કે જેથી આપશ્રીને ફાટેલી ચાદર પહેરવી પડે છે .. ગુરૂદેવે અવસરેચિત જણાવ્યું કે હે ભાગ્યશાળી, નરેશ સાધમિકેનું ધયાન તમે કયારે રાખ્યું ? આટલી અ૫ ટકોર સાંભળતાં ભૂલ સમજાઈ ગઈ, ભૂલ સુધારી લીધી. તે માટે કાર્ય શરૂ કરી દીધા
