________________
૧૩૯ ન થવું. દુઃખમાં ગભરાવું નહિ. સમભાવથી ભાવિત બનાવી દેવાથી આત્મા ઉજજવળ બનશે. તમહા અણુતખુરો, સંસારે તારિસી તુમ આસી, જ પસમેઉ સવો-દહીણું, મુદયન તીરિજઝા દિપા
હે જીવ...તે નરકમી વેદના પૈકી અનંતીવાર ભયંકર તૃષા ભેળવી છે. તે તૃષાથી મુકત થવા સમુદ્રોના પાણી પણ સમર્થ ન થઈ શકયા.. તું ગત જન્મમાં તથા આ જન્મમાં ભેગવેલ દુને યાદ કરે તો વર્તમાનમાં તને જે દુઃખ જણાય છે તે તે કંઈ જ નથી.. ભેગવી નાંખેલા દુઃખોને યાદ કરવાની જરૂર તેટલા પૂરતી છે કે ફરી ફરી તે દુઃખે ઉભા ન થાય તે રીતે જીવન વ્યવહાર કરીએ તથા વર્તમાન દુખ ભાગવતાં શેક, આત્તધ્યાન રૌદ્રધ્યાન ન થાય તે માટે
પ્રથમ ત્રણ નરકમાં પરમાધામીઓ ભયંકર દુખોને અનુભવ કરાવે છે. તે દુઃખો આગળ આત્માએ આત્મગત ગુણ મેળવવા પડતા, દેખાતાં દુઃખો કંઈ જ હિસાબ માં નથી . અઠ્ઠાઈને તપ કરનાર ૧૯૨ કલાક સુધાને સહન કરી શકે છે તો તે આત્મા ૧૨ કલાક જરૂર સહન કરી શકે છે. અર્થાત રાત્રિભેજન બંધ કરી શકે છે. નારકીની વેદના યાદ હોય તેને વર્તમાન દુઃખ સહન કરવાં તદ્દન સહેલી વાત છે...અાઈ આદિ તપ કરીને રાત્રિ ભેજનને ત્યાગ ન કરી શકે તે તે અડ્રાઈને તપ વ્યવહારથી, દેખાવમાત્રથી કર્યો એમ સમજવું ઝડશે... આત્માના કલ્યાણાથે નહિં... કેઈ કેઈના કેઈ દુઃખ
