________________
૧૫૦ સ્ત્રીઓએ પતિદેવના સુખની ખાતર ચૂડા ઉતારી સૌભાગ્યનું એક કંકણ રાખ્યું. ફરી ચંદન ઘસવા લાગે છે....અવાજ બંધ થતાં નમિરાજ બોલ્યા કે અવાજ કેમ બંધ થયે?... વિદ્યરાજે જણાવ્યું કે હે રાજન, તમારી પત્નિઓ જે બાવનાચંદન ઘસતી હતી તે વખતે અવાજ ઘણ કંકણાને આવતા હતા. તેથી કંકણે કાઢીને ફક્ત એક જ કંકણ રાખ્યું છે. તેથી અવાજ આવતા નથી.
નમિરાજા... કહે, અનેકનો જ અવાજ છે. એકમાં જ જ ખરી શાંતિ છે. મારા ઉપરથી ઘણે બેજે ઉતરી જાય છે. ખરી મજા કે આનંદ ફક્ત એકમાં છે. આમ એકતાનું સ્પષ્ટીકરણ થતાં એ ઉભા થયા...એકલે આ છું. એકલે જવાનો છું. એ વિચારે છે કે આ દાહ અનેકને લઈને છે રાજેશ્વરી ઉઠયા. અને મુનિ પદ ધારણ કરી એકતાને અનુભવ કરતાં પરમાનદ સંપત્તિ પામ્યા. રાજર્ષિ બની આમ કલ્યાણ સાધ્યું. માટે સંસારની ઇન્દ્રજાળમાં ન ફસાવવું એ મહત્ત્વ છે. પિયપુત્તમિત્ત ઘર ઘરણિ જાય;
ઇહલોઈએ સવ્ય નિયમુહ સુહાય ! નવિ અસ્થિ કેઈ તુહ સરણિ મુકખ, - ઇક્કલ સહસિ તિરિ નિરય દુઃખ ૭૧
હે ભાગ્યશાળી ! આલેક સબંધી પિતા, પુત્ર, મિત્ર ઘર અને સ્ત્રીને સમુહ પિતપોતાની જાતને સુખી કરવાના સ્વભાવવાળે છે. નારકીઆદિના દુઃખો એકલે જ સહન કરે છે. તે વખતે તને તે કોઈ શરણ આપતા નથી. મારૂં
