________________
૧૧૦
નિંગાદના જીવાના અસંખ્યાતા શરીર છે. એક એક શરીરમાં અનંતા જીવા છે. જે કેવળી ભગવંતની સાન દૃષ્ટિ સિવાય બીજા કોઇથી દેખી શકાય તેમ નથી.
નારકીના દુ:ખ કરતાં અનંત ગણું દુઃખ નિગાદીઆ એક સમયમાં ભાગવે છે, તે જીવા એક મુર્હુતમાં ૬૫૫૩૬, ભવ કરે, એક શ્વાસેાવાસમાં સત્તરથી અધિક ભવ કરે. એ રીતે અનંતા-પુદ્ગલ પરાવર્ત્તન સુધી આ જીવ રહ્યો છે. આવી ઘાર વેદના ભાગવી, ત્યાં ફરી ફરી ન જવુ હાય તે! અઘાર પાપ પ્રવૃત્તિ, પાપ વૃત્તિથી મુક્ત થવું અને નરક–નિગેાદના સ્થાનને તિલાંજલી આપવી. તે માટે આત્માએ જે કંઈ કરવું પડે તે કરવું જ જોઇએ !
કેવળજ્ઞાની જિનેશ્વર દેવે, સલાકના ભાવ કહાય, સ સત્ય સદ્દ હતા. પણ તું શાને સંસારે મૂંઝાયે, દીવો હાથ છતાં પણ અમૃત ! શાને ડે ૫ પડાય એ દુઃખ નરકતણાં હું ચેતન ! કહે ને તુજથી કેમ ખમાય
તને ભગવાનના વચન પર વિશ્વાસ છે ને ? તને ખાત્રી છેને કે સર્વજ્ઞ અસત્ય ન કહે, તને શ્રદ્ધા છે. ને કે રાગ દ્વોષ વિનાના પરમાત્માને બનાવટી વાત કરવાને કઇ કારણ નથી. એ પ્રભુએ આ નરકનાં દુઃખા મતાવ્યા છે. જણાવ્યા છે. એ જ વીતરાગના આગમમાં જે વધુ ન છે, તેને શ્રદ્ધાપૂર્વક સમજતાં છતાં સંસારમાં કેમ મ્ય છે, હું સ્તન, હાથનાં દીવા છે. છતાં ઉંડા કુવામાં કેમ ઉતરે છે; છતી આંખે. આંધળાની માફક શા માટે અથડાય
