________________
મહાજ્ઞાની ગૌતમ સ્વામીજી દેવશર્માની પાસેથી પરમાત્મા પાસે જઈ રહ્યા છે. રસ્તામાં જ અનંત ઉપકારી સ્વામીનું નિર્વાણ સાંભળી ઘણો ખેદ થયે...
જ્ઞાની પુરુષ હતા..તરત સમજાઈ ગયુ.. પ્રભુ તે વિરાગી હતા. રાગી તે હું ! રાગના કારણે હું પંચમ જ્ઞાનને વરી શકે નહિં, રાગની ભીંત ખસી ગઈ. પડદો. હઠી ગયે. અને રાગનું વાદળું વીખરાઈ ગયું કે ત્યાં જ આત્મ જ્ઞાનને આત્મજ્ઞાન કેવળજ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થઈ!
રાગ એ બંધન છે. એ બંધનથી મુક્ત થવા ભાગ્યશાળી પ્રયત્ન કરે... જણુણી જાયઈ જાયા, જાયા માયા ય પુત્તો ય, અવસ્થા સંસારે, કમનસા સવજીવાણું રા.
રાગાદિના બંધનના કારણે જીવની એક સરખી અવસ્થા (પર્યાય) રહેતી નથી આ ભવની માતા ભવાંતરમાં પરિન બને, પનિ માતા બને, પુત્ર પિતા, પિતા પુત્ર. બને,કમને આધીન બનેલા છની અનવસ્થા પરિસ્થિતિ છે.
હે જીવ ! આ સંસારમાં સર્વ જીવ કર્મવશ હોવાથી સંસારને વિષમ સ્વભાવ છે, ભૂત કાળના જે સંબંધે જેની સાથે હોય તે સંબંધે આ ભવમાં હોઈ શકે એવું નથી. માટે જેના ઉપર તું આજે પ્રીતિ રાખીને તારે કિંમતી સમય બગાડે છે પણ વિચાર કયારે આવે છે કે જેના ભરણ પિષણ માટે મહેનત, પરિશ્રમ કરું છું તે કયારેક મારા દુશ્મન થઈને મને મારશે, છેદન, ભેદન,
