Shubh Sangraha Part 03

Author(s): Bhikshu Akhandanand
Publisher: Sastu Sahityavardhak Karyalay

Page 347

www wwwww ના
આદર્શ કા અપમાન
૩૩ આદર્શ પુર કી આપ્તતા કે આગે નતમસ્તક હા, કુછ લોગોં ને ઉનકા સંમાન “પરમેશ્વર કા અવતાર માન કર કિયા. યહ સત્યતા કી સીમા કે ઉલ્લંધન કી પહલી અવસ્થા થી. ફિર તે.
છાચારિતા ને અપના ઐસા આતંક જમાયા, કિ અવતાર કા આદર્શ ભી ભ્રષ્ટ હે ગયા; . કિ લોગ “અવતાર' કે સંબંધ મેં નિર્ભય હો કર અપને મન કી બાતેં ગઢને લગે-ચાહે વે બાતેં સંભવ હો યા અસંભવ. ઉનકે આગે તો યહ વિચાર થા કિ ઈશ્વર કી સર્વશક્તિમત્તા કે લિયે કુછ ભી અસંભવ નહીં..
આજ શ્રી રામચંદ્રજી કી પૂજા, ભક્તિ ઔર શ્રદ્ધા ને દૂસરે હી રૂપ મેં જોર પકડ હૈ. ઇસ રૂપ મેં જિન શોચનીયા આશ્ચર્યભરી બાત કા સમાવેશ હૈ, ઉનપર વિચાર કરને સે સમાજ કે પતન કા પૂરા-પૂરા પરિચય મિલતા હૈ. અવતાર મેં કઠણ ઔર રામ હિંદુઓં કે પરમપૂજ્ય. અવતાર હૈ. કૃષ્ણ કા ચરિત્ર શંગારરસ કા ભાંડાર હૈ, ચાહે વહ કિસી કારણ હુઆ હે; પરંતુ અબ તક રામભક્તોં કે યહ આનંદ નહીં મિલતા થા, ગાર કી વહ ભદ્દી લહર ઉનકે, જીવન કે પરિપ્લાવિત નહીં કરતી થી ઔર આનંદોત્સવ તથા ચારિતા કા સુઅવસર ઉનકે હાથ નહીં આતા થા. શાંત ભી કબતક રહતે ? જિસ શુંગાર-રસ કા પાન કર વે વૈદિક ગૌરવ સે હાથ ધ બેઠે થે, ઉસસે ખાલી રહ, રૂખે સ્વર સે રામ-નામ કા જાપ કબતક કરતે રહતે ? વહ સમય આજ આ હી ગયા, જબ રામ કે ભકત ભી કૃષ્ણ-ભક્તોં કી સમાનતા મેં શૃંગાર કા. ખૂબ આનંદ ઉડાને લગે.
રામ કે સાથ સીતા કા સમ્માન બઢા, સીતા-રામ “યુગલ-સરકારકી ઉપાધિ સે વિભૂષિત હુએ, નરોત્તમ રામજી રામલલા બનાયે ગયે, કણ કી ગેપિયોં કે સમાન રામ કી મદીની સખિયે ઉત્પન્ન હુઈ, રામ કહબર મેં સુલાયે જને લગે, સખિયાં સે કિલ્લોલ કરને લગે, બીસવીં સદી * મેં ભી અપને સસુર, સાસ, સાલે આદિ કે નાતે કા મોદ મનાને લગે ઔર મક્ષ દેતે-દેતે બેટા-- : બેટી, પિતા-પતી ભી દેને લગે.
ઇન બાતે કે પ્રચાર મેં કેવલ અજ્ઞાનિ કા હી હાથ નહીં રહા; વિદ્યા-બેઝ ઢોનેવાલે ને થી ભરપૂર સહાયતા દી. ધનિયાં ને રામજન્મ, રામ-વિવાહ, રામ-કેહબર, રામ-કલેવા આદિ મેં છ ખેલકર ધન દે, આનંદ મનાયા ઔર પુસ્તક-પ્રકાશકે ને બંદ કરે અપને આદર્શ પુરુષ કે ચરિત્રપર કુછ ભી ધ્યાન ન દે, કિંચિત લાભ કી પ્રેરણા સે ઈન નિમૂલ ઔર અપમાનજનક બાતેં કે પ્રચાર મેં સહાયતા પહુંચાનેવાલી પુસ્તક કે પ્રકાશિત કિયા. સાથ હી જિન લોગ કે પ્રસિદ્ધિ કા ઔર કેાઈ માર્ગ નહીં દિખાઈ ૫ડતા થા, વે દૌડકર સાડી-ઘુંઘરુ પતન, રામજી કી સખિયાં બન આરતી લે, રામ-ભક્તિ મેં મસ્ત થિરકને લગે, રોને લગે, સિસકને લગે ઔર તરને લગે.
ક્યા વિચારશીલતા હૈ ! જિસ દેશ કે પુરુષ કે આચરણ સે સંસાર કે પુરુષ કે આચાર કી શિક્ષા લેની થી, વહીં કે પુરુષ ભક્તિ મેં મસ્ત લહેંગા-સાડી પહને, ભગવાન કી સખિયે. બન મટક-મટક કર ભગવાન કો રિઝા રહે હૈ, જિસ દેશ કે ઋષિ કે શાસ્ત્રોં કી સમાનતા કે ગ્રંથ સંસાર કે કિસી ભાગ કે વિદ્વાન ને આજતક ઉત્પન્ન નહીં કિયે, નહીં કે લેગ આજ રમર રાજા તેરે પિછવરવા’ કે આલાપ મેં મસ્ત હો રહે હૈ, જિસ દેશ કે દાર્શનિક ને પરમાત્મા
ઔર આત્મા કે વિકટ પ્રશ્ન કે સંસાર મેં સબસે પહલે સુલઝાને કા ગૌરવ પ્રાપ્ત કિયા, વહીં કે લોગ જીવાત્મા કે ભી પૂર્ણ પરમાત્મા માન, ઉસકી મર્યાદા કે ભી નષ્ટ કર રહે હૈ. જહાં કે યોગિયોં ને પરમાત્મા કી પ્રાપ્તિ કા માર્ગ–યોગ બતલાકર વર્ષે તપશ્ચર્યા સે ઇંદ્રિય કા સાધન કિયા, વહીં કે મનમાની બાતે કે પ્રચારક મોક્ષ કે સૌદે કે સાધારણ મૂલ્ય મેં ભેગ-વિલાસ મેં લિપ્ત હેકર મોલ લે લેનકી હેકડી ભરતે હૈ. - જે કુછ હે, અંધભક્તિ ઔર ગુણાનુરૂપ ઉપાસના, જ્ઞાન ઔર અજ્ઞાન, સત્યકર્માનુષ્ઠાન ઔર હેકડી કા ભરના, ભિન્ન-ભિ વસ્તુઓં હૈ. સમાજ કા વાસ્તવિક લાભ પ્રત્યેક દશા મેં પહેલી
"
,