Shubh Sangraha Part 03

Author(s): Bhikshu Akhandanand
Publisher: Sastu Sahityavardhak Karyalay

Page 361

રામ–ભક્તિ
૧૫૯–રામ-ભક્તિ
૩૧
આજકલ રામભક્તિ બહુત સસ્તી હૈ। ગયી હૈ. સકડાં પાપ કરતે રહનેપર ભીલેગ રામભક્ત કા બહાના ધારણ કિયે ફિરતે હૈં. પૂનેપર કહતે હૈં, કિ ‘રામ' કા નામ સખ પાપોં કા નાશક હૈ. યહ મનેત્તિ દેશ કા સર્વનાશ કર રહી હૈ.
મનુષ્ય કી બુદ્ધિ તે। યહી બતલાતી હૈ, કિ રામ-નામ કે ભરેાસે પર જાન-શ્રૃઝકર પાપ કરતે રહનેવાલે કા કભી ઉલ્હાર નહીં હૈ। સકતા. હાં, મનુષ્ય કી બુદ્ધિ સ સનાતન સિદ્ધાંત કે અવશ્ય સ્વીકાર કરતી હૈ, કિ જો મનુષ્ય અપને પાપે કે લિયે આંતરિક ગ્લાનિ ઔર પશ્ચાત્તાપ કર કે શુદ્ધ હૃદય સે‘રામ' કે આગે ક્ષમાપ્રાના ઔર શરણ-યાચના કરતે હુએ ભવિષ્ય મેં પાપેાં સે બચે રને કી દૃઢ પ્રાંતના કરતા હૈ, વહ–દિ વાસ્તવ મેં ઉસકા પશ્ચાત્તાપ સચ્ચા હૈ, ઉસકે પાશ્ચાત્તાપ કે આંસૂ સ`થા નિર્મૂલ હૈ, તા-રામકૃપા અથવા રામભક્તિ કા અધિકારી અવશ્ય હૈ। સકતા હૈ.
બહુત સે લાગેાં કી યહુ ધારણા હૈ, કિ ચૌબીસ ઈંટે પાપ-કર્મોં મેં લિપ્ત રહકર યદિ એક ઘડી ભી (રામ' કા સુમિરન કર લિયા જાયે, તા સન્મ પાપ કટ જાતે હૈ.
ન જાને ક્યાં, મેરી સમઝ મેં યહ બાત નહીં આતી. દિ ‘રામ’નામ ને ઇસ તરહ કે પાપચાં કે ઉદ્ધાર કરને કા ઢેકા લે રખા હૈ, તે વાસ્તવ મેં સંસાર કા ઉસસે કુછ ભી કલ્યાણ નહીં હા સકતા. મેરી સમઝ મેં તે ખાત યહ હૈ, કિન્ને લેગ ‘રામ’નામ કા સહારા પકડ કર કુકમ કરતે ચલે જાતે હૈ, ઉન્હે વહુ નરક કે ખન્તક મે' હી લે જા કર ગિરાતા હૈ; ક્યાંકિ રામભક્તિ કે દુરુપયોગ કા સિકે સિવાય દૂસરા ક્યા કુલ હૈ। સકતા હૈ ?
X
X
X
X
×
×
×
રામભક્તિ સેાહન-હલવા નહીં હૈ, કિ જીભપર રખતે હી અનાયાસ હલક સે નીચે ઉતર જાયે. વહ બડી કિઠનતા સે, બડી સાધના સે, ખડે સૌભાગ્ય સે ઔર રામકૃપા સે હી પ્રાપ્ત હતી હૈ, તિલક-કહી સે ઔર ભક્તિ-ઉપાસના સે કાઈ વિશેષ સંબંધ નહીં હૈ. ક્યા સેહાગિન સ્ત્રી કેવલ માંગ ભરાને ઔર સિગારપટાર કરને સે હી પાંતંત્રતા હૈ। સકતી હૈ? આભ્ય'તરિક શુદ્ધિ કે બિના આવાંબર કા કાઈ મૂલ્ય નહી. × X આપ હી સચિયે. થાડી દેર અંતરાત્મા કે સાથ મિલકર બિચારિયે, અનેક લેાકમાન્ય વિદ્વાને– દ્વારા, અસખ્ય વાર અણિત પ્રમાણેણં સે યહ સિદ્ધ હા ચૂકા હૈ, કવિલાયતી કપડાં મેં ઔર ઉન્હેં તૈયાર કરનેવાલી મશીનાં મેં ગૌએ કી ચરબી કા પ્રયાગ હાતા હૈ તથા ઉનકે તૈયાર કરનેવાલે ભી ગા–ભક્ષક હી હૈ' એવં ઉનકી આય સે માલામાલ ભી ગા–ભક્ષક હી હૈાતે હૈં. ઐસી દશા મે ક્યા વિલાયતી કપડે પહનને ઔર મેચનેવાલે લેાગ ભી લંબા તિલક લગાકર ઔર તુલસી કી કડી આંધ કર ગા-રક્ષક ‘રામ’ કે ભક્ત હૈા સકતે હૈં? કદાપિ નહીં.
ઈસી પ્રકાર–જો સ્વાર્થોધ હા કર દૂસરેાં કા ગલા રેતતા હું; અપને-પરાયે કા વિચાર છેડકર લેાલવશ કિસી કા ધન અપહરણ કરતા હૈ, વહ ભલા કૈસે સર્વસ્વત્યાગી રામ કા ભક્ત કહેલા સકતા હૈ ? આપ હી પ્રકૃતિસ્થા કર સેચિયે–જો છિપે-છિપે વ્યભિચાર કરતા હૈ, જે પ્રત્યક્ષ વેશ્યાગામી હૈ, વહ ભી ક્યા પહર–ભર ગામુખી મેં હાથ ડાલે રહકર સચ્ચરિત્ર-શિરાણિ એકપત્નીવ્રત રામ કા ભક્ત ન સકતા હૈ ? જો અપના પેટ ભરને કે લિયે ગરીમાં કા રક્ત ચૂસતા હૈ,ખલવાન હેા કર નિલાં કૈા સતાતા હૈ વહુ કયા ઠાકુર-ખાડી બનવા દેને સે હી અનાથ નાથ, દીન-બંધુ રામ કા ભક્ત હૈ। જાયેગા? જો અપને સગે ભાઇ કે સાથ સાફ બેઈમાની કરતા હૈ; દ્વેષવશ ઉસકા અહિત કરતા હૈ; સ્વાર્થીવશ ઉસકા પૈતૃક ભાગ હર લેતા હૈ; વહુ ક્યા તુલસી કી માલાપર રામ-નામ જપતે રહને સે હી એકાંત ભ્રાતૃવત્સલ રામ કા ભક્ત હા જા સકતા હૈ? જો અદાલતાં મેં ખૂર્દ કા જાલ બિછાતા કિરતા હૈ, દગા-ફરેબ સે લોગોં કૈં ઠગતા ઔર અપના મતલબ ગાંઠતા ચલતા હૈ, વહ ક્યા દાનાં જૂન રામાયણ કા પાઠ કર કે હી સત્યસિંધુ ભગવાન રામ કા ભક્ત હૈ। સકતા હૈ ? ક્યા ઐસે હી