________________
ઉતારો વેઈટીંગ રૂમમાં કર્યો. સાંજના ગામમાં ગયા હતા. ઉતારો ઉપાશ્રયમાં રાખ્યો હતો રાત્રે જાહેર સભા થઈ હતી. વસ્તી ૧૧૦૦ મુખ્ય વસ્તી કણબીની છે. * ૨૯-૪-૪૮ : સીંધાવદર
ખોરાણાથી નીકળી સીંધાવદર આવ્યા. અંતર દસ માઈલ હશે. ઉતારો ઉપાશ્રયમાં રાખ્યો હતો. વાકાંનેરનું ભાયાતી ગામ છે. હરિજનોને વેઠ કરવી પડે છે. ગામમાં થઈને જઈ શકાતું નથી, એટલી આભડછેટ છે. * તા. ૩૦-૪-૪૮ થી ૨-૫-૪૮ : વાંકાનેર
સીંધાવદરથી નીકળી વાંકાનેર આવ્યા અંતર સાડાપાંચ માઈલ. ઉતારો વિસાશ્રીમાળી ભોજનશાળામાં રાખ્યો હતો.ઘણા લોકો સ્વાગત માટે સામે આવ્યા હતા. બપોરના સાડાત્રણ વાગે બહેનોની સભા રાખી હતી તેમાં મહારાજશ્રીએ જણાવ્યું હતું કે, હવે જમાનો એ આવ્યો છે કે આપણે એકલાં નહીં જીવી શકીએ આખા દેશનો વિચાર કરવો જોઈશે, સમાજની પાસેથી લીધું છે તો સમાજનું પણ કંઈક કામ કરવું જોઈએ. સમાજ સારો નહીં હોય તો આપણે સુખચેનથી નહીં રહી શકીએ. જેમ એક દુર્ગધ મારતી ચીજ બીજે ઘેર પડી હોય પણ તેની ગંધ આપણને અસર કરે છે તેવી રીતે સમાજનું છે.
અનીતિથી મેળવેલા અનાજથી આપણી બુદ્ધિ બગડી જાય છે. પૂણિયો શ્રાવક સામાયિક કરવા બેઠો, પણ મન સ્થિર ન રહ્યું કારણ શોધ્યું તો જણાયું કે તેની પત્ની ભૂલથી પાડોશીનાં છાણાં પૂછયા સિવાય લાવી હતી. આ છાણાંથી બનાવેલ રસોઈ ખાધી હતી. જો આટલી ભૂલથી આમ બને તો તદ્દન અનીતિમય અનાજથી આપણું મન કેમ સ્થિર રહી શકે ? એક શેઠનો ધારવડાંનો પ્રસંગ કહેતાં તેમણે જણાવ્યું કે શેઠને ધારવડાં ખાવાનો વિચાર આવ્યો એટલે પત્નીને બનાવવા કહ્યું. તે અનાજ ખાધું પછી ખોટા વિચાર આવવા લાગ્યા તે એટલી હદ સુધી કે દીકરી ઉપર કુદષ્ટિ થઈ. દીકરી રડતી રડતી મા પાસે ગઈ, માએ કારણ પૂછયું, તો જણાયું કે કોઈ માણસ વેશ્યાને ત્યાંથી જુવાર ચોરીને શેઠની દુકાને ઓછાભાવે વેચી ગયો હતો. એ જુવારનાં આ ધારવડાં હતાં. આપણે કહીએ છીએ કે જેવાં અન્નજળ ભાગ્યમાં હોય તે ખાય. દૂધની રસોઈ ન અભડાય કારણ દૂધ એટલે નીતિ. નીતિ કોઈ દિવસ અભડાય નહીં. માણસ જેટલો ઉચ્ચ નીતિવાન તેટલા વિચાર તેના ઊંચા, જેમ એકમાંથી બે થાય ત્યારે ગોટાળો
સાધુતાની પગદંડી
૮૮
