________________
બહેનોમાં મહારાજશ્રીનાં પ્રવચનોથી ખૂબ જાગૃતિ આવી હતી. કંઈક કરી છૂટવાની તમન્ના જાગી હતી. તેઓમાંનાં કેટલાંક તો આ પ્રશ્નમાં ખૂબ રસ લેતાં હતાં. તેમણે સ્ત્રીઓની એક અલગ સભા બોલાવી અને મહાજન સમગ્ર જનતાની માગણી છતાં વંડો વાપરવા આપતું નથી તો શું કરવું તેની વિચારણા કરી. છેવટે એવું નક્કી કર્યું કે વંડાના મુખ્ય દરવાજા આગળ બેસીને જ્યાં સુધી મહાજન છૂટ ન આપે ત્યાં સુધી ઉપવાસ કરવા. આ રીતે ૮૫ બેનો ઉપવાસમાં બેસવા તૈયાર થયાં. યાદી તૈયાર થઈ અને દરેક જણે સહીઓ કરવા માંડી. હવે રહી મહારાજશ્રીની સંમતિ લેવાની વાત. બીજે દિવસે બહેનોની સભા મળી. તેમાં મહારાજશ્રીને બોલાવ્યા અને સલાહ માગી.
મહારાજશ્રીએ બહેનોની આટલી સમજ અને હિંમત બદલ સંતોષ વ્યકત કરી તેમને ધન્યવાદ આપ્યા અને કહ્યું : 'આ પ્રશ્ન નિમિત્તે આટલી બધી જાગૃતિ આવી તે જ આપણી ફતેહ છે.’ પણ મહારાજશ્રી તો સમાજની નાડ પારખનાર સાચા વૈદ હતા. તેમણે જોયું કે જે થોડા આગેવાનો સંમત નથી થતા તેઓને વ્યકિતગત રીતે તેમને ઘેર જઈને સમજાવે. તે વખતે બોલવાની હિંમત કેટલામાં ! પુરુષ વર્ગ કેટલો તૈયાર ! વળી હું ચાલ્યો જાઉં ત્યાર પછી લગ્ન અને બીજા વહેવારમાં જે પ્રત્યાઘાત પડે તેને સહન કરવાની તૈયારી કેટલી ? આ બધી વાતો ખૂબ જ પ્રેમથી બહેનોને સમજાવી. તમોને અન્યાય તો જરૂર થયો છે અને તમારામાં જે શક્તિ જાગૃત થઈ છે તેને હું પાછી પાડવા માગતો નથી. પણ મારી વાત ઉપર તમો બધાં વિચાર કરો અને ભગવાનને પ્રાર્થના કરો કે તેમને સાચી વાત સમજાય. બહેનોને આ ગમ્યું તો નહિ, પણ મહારાજશ્રીની સલાહ માન્ય રાખી ઉપવાસનું પગલું મોકૂફ રાખ્યું.
પર્યુષણના દિવસો આવી રહ્યા હતા. દિવસનાં અને રાત્રિનાં પ્રવચનોથી રાજકોટનાં નગરજનો ઘેલાં બની ગયાં હતાં. મહારાજશ્રીને લાગ્યું કે મહાજનના ભલે અમુક ભાઈઓને પણ મારી વાત ગળે ઊતરતી નથી તો તેના પરિણામે મારે પર્યુષણ પ્રવચનો બંધ રાખવાં અને આમેય સંધે સાધ્વીઓને આમંત્રેલાં છે. તેઓનાં પ્રવચનો તો રહેવાનાં જ છે. આ પ્રકારની જાહેરાત થતાં જ જૈનોમાં સન્નાટો વ્યાપી ગયો. બીજે દિવસે કેટલાંક આગેવાન ભાઈબેનો આવ્યાં અને વિનંતી કરી કે પર્યુષણ જેવું મહાપર્વ આવે અને આપ જેવા ક્રાંતિકારી વિદ્વાન સંત હાજર હોવા છતાં આપના પ્રવચનોનો લાભ જનતાને ન મળે તે કેમ ચાલે ? આપે કોઈ પણ હિસાબે પ્રવચનો તો
સૌરાષ્ટ્રની વિહારયાત્રા
૧૪૯
