________________
સામ્રાજ્ય છવાઈ ગયું, નાનાં મોટાં બધાં જ સંબંધીઓના સંતબાલજીએ ખબર પૂછ્યા.
મહારાજશ્રી જે ઘરમાં જન્મ્યા તે નાનું ઘર, માતુશ્રી મોતીબાઈએ બંધાવેલો ચણનો ચોતરો અને મહારાજશ્રીની શ્રદ્ધાપાત્ર હનુમાનની દેરી જાણે વર્ષોથી એમની પ્રતીક્ષા કરતાં અહીં ઊભાં છે, આજે એમનામાં પણ ચેતન નજરે ચડતું હતું. જાણે કહી ન રહ્યાં હોય કે આ નાના ખોરડામાં એ જન્મ્યા. આ હનુમાનજીની દેરીને ઓટલે બેસી બ્રહ્મચર્યની પ્રેરણા પીધી, અને આ ચણના ચોતરાની જેમ આખા જગતનાં પ્રાણીમાત્રને વાત્સલ્યરસથી ભીંજવવા તેમણે પ્રવજ્યા લીધી.
એક રાત રોકાઈ ભારે હૈયે અમે ત્યાંથી વિદાય લીધી અને હડમતિયા થઈ મોરબી આવી પહોંચ્યા.
* તા. ૫-૫-૪૮ : હડમતીયા અને લજાઈ
ટોળથી નીકળી હડમતીયા આવ્યા. અંત૨ ૪ માઈલ હશે. ઉતારો ઉપાશ્રયમાં રાખ્યો હતો. અમારો વીરપુરનો કાર્યક્રમ હતો પણ પાદરથી ગામમાં ખબર પહોંચી ગઈ એટલે લોકોએ ખૂબ આગ્રહ કરી રોકયા. બપોરના પ્રચવન થયું. તેમાં અસ્પૃશ્યતા નિવારણ, ખેડૂત સંગઠન અને ચાલુ બનાવો ઉપર કહ્યું હતું.
હડમતીયાથી સાંજના નીકળી લજાઈ આવ્યા. અંતર ૩ માઈલ. ઉતારો ઉપાશ્રયમાં રાખ્યો હતો. રાત્રે વાર્તાલાપ રાખ્યો હતો. હરિજનોને છોકરાંને નિશાળે મોકલવા કહ્યું.
* તા. ૬-૭-૮ મે-૧૯૪૮ : મોરબી લજાઈથી નીકળી મોરબી
૯૨
મોરબી એટલે મુનિશ્રી સંતબાલજીની દીક્ષાભૂમિ જન્મવતન : ટોળ
સાધુતાની પગદંડી
