Manorama Kaha

Author(s): Vardhmansuri, Rupendrakumar Pagariya
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 275

मणोरमा - कहा
safrastrani अगहियगमणं चणंगकोडं च । वज्जेज्ज परविवाह कामे तिव्वाभिलासं च ।। २७ ।। सय लागत्य परंपरमूलमिणं वइरकारणं परमं । भवविडविबीयभूयं निबंधणं रागदोसाणं ||२८|| बज्जेज्जा मोहकरं परजुवइ दंसणाइ सवियारं । एए उ मयणबाणा चरित्तपाणा विणाति ।। २९ ।। सवित्त चित्ताणं तुरय- सुवण्णाईयाण वत्थूण । परिमाणकरणमेयं पंचमगमणुव्वयं भणियं ।। ३० । तं पुण पंचपयारं खेत्ताईयं हिरण्णमाईयं । घण्णाई दुपयाई विष्णेयं कुवियविसयं च ॥। ३१ ।। गूरुमले उत्तो हिऊण तमित्तरं च इयरं वा । पालेज्ज विशुद्धमणो अणुसरमाणो य पइदियहं ।। ३२ ।। anusar इमे अईयारे जाणिऊण गुरुपुरओ । वयभंगभीरुएणं परिहरियव्वा पयत्तेण ||३३|| खेता हिरण्णाई धगाई दुनयाइ कुवियपरिमाणे । सद्धासंसुद्धमणो न पमाणाइक्कमं कुज्जा ||३४|| संतोसामयतित्तो चिट्ठेज्जा मया वि थोवसिंह मुक्कं । विमणी चितेज्ज मणे न य गिहिस्सं पुणो एवं ।। ३५ ।। पंच वि अणुव्वयाई संखेवेणं सहायाराई । भणियाई अओ वोच्छं लेसेण गुणव्वए तिष्णि ।। ३६ ।। उड्ढं अहो तिरिच्छं ति-भेय- भिण्णं दिसासु परिमाणं । पढमं गुणव्वयमिणं अईयारे तस्सिमे पंच ||३७|| उदाह-तिरि-दिसाणं गहियमाणं न चेव लंघेज्जा । खेत्तस्स वुढिकरणं कुज्जा सइ अंतरद्धं च ।। ३८ ।। पडवणे होइ गुणो नियमा तक्वित्तवत्ति जीवाणं । अभयपयाणा इहरा मणवइकाहि सो वगो ||३९|| उपभोग परिभोगण नियमणं नीय गुणव्वयमिमं च । अणियत्ताण य दोसा विरयाण ण हुंति गुणभावा ॥४०॥ भोओ कम्मओ दुविहं एयं समासओ नेयं । दोह वि जहक्कमेणं अईयारा हुंति से वीसं ॥ ४१ ॥ | सच्चित्तं पविद्धं अप्पलिदुप्पउलियं च आहारं । तुच्छोसहिभक्खणयं पढमस्स इमे य अईयारा ॥ ४२ ॥ इंगाली -वण-साडी भाडी - फोडीसु वज्जए कम्मं । वाणिज्जं चेव य दंत - लक्ख-रस-केस - विस-विसयं ॥ ४३ ॥ एवं खु जंतपीलणं कम्मं निल्लंछणं च दवदाणं । सर दह-वलाय - सोसं असईपोसं च वज्जेज्जा ||४४ || तहणत्थदंडविरई तव्वंस चउव्विहो अवज्झाणे । पमायायरिए हिंसष्पयाणपावोवएसे य ।। ४५ ।। अट्ठेण च तं न बंधइ जमणट्ठेणं तु बंधए जीवो । अट्ठेकालाईया नियामगानओ अणट्टाए ॥ ४६ ॥ कंदपकुक्कुइयं मोहरिअहिगरणकरणसंजोयं । उवभोगपरिभोगाइरेगं यं तंपि वज्जेजा ॥ ४७ ॥ सावगमविहीए समासओ गुणवयाई भणिऊण । पइदियह-सेवणिज्जे एत्तो सिक्खावए वोच्छं ॥ ४८ ॥ सामाइयस्स करणं पढमं सिक्खावयं मुणेयव्वं । सावज्जजोगवज्जण निरवज्जासेवणं तं च ।। ४९ ।। सामाइयम्म उकए समणो इव सागो हवइ जम्हा । एएण कारणेणं बहुसो सामाइयं कुज्जा ।। ५० ।।
- वाय-काय पणिहाणाणि तस्स अईयारा । सइ तस्स अकरणं वा अणवट्टिय-करणयं वा वि ।। ५१ ।। जो घर-वितं-सडढो सामाइयं संठिओ वि चितेज्जा । अट्टवसट्टोवगयस्स तस्स य तं निष्फलं नेयं ॥ ५२ ॥ माइयम्म उकए बुद्ध ए पेहिऊण भासेज्जा । सइ अणवज्जं वयणं इहरा सामाइयं विहलं ||५३ || are अणुवत्त पडिलेह - पमज्जणं च अकुणतो: । हिंसाभावे वि न सो कडसामइओ पमायाओ ।। ५४ ।। न य मुणइ पमाइल्लो कयाइ सामाईयं तु कायव्वं । कयमकयं वा न मुणइ कयं पि अहलं तयंतस्स ||५५ || देसावगायिं पुण दिसिय हियस्स पइदिणं जमिह । कीरइ गमणप्रमाणं बीयं सिक्खावयं एयं ॥ ५६ ॥ आणवणं पेसणागं होंति पओगेहि एत्थ अइयारा । सद्दणुस्ववाए वह बहिया पोग्गलक्खेबे ।। ५७ ।। आहार-देह-सक कार-बंभवावार पोसहो चउहा । पव्वदिणाणुद्राणं तच्च सिक्खावयं एयं ॥ ५८ ॥ narai होइ दुहा देसे सब्वे य पोसहविहाणं । सामाइए विभासा देसे सव्वम्मि कायव्वं ॥ ५९ ॥
२४८