Book Title: Manorama Kaha
Author(s): Vardhmansuri, Rupendrakumar Pagariya
Publisher: L D Indology Ahmedabad

View full book text
Previous | Next

Page 327
________________ ३०० मणोरमा-कहा लेण भणियं--"जं भयवं समाणवेइ ।" ठाणे विज्जाविणिओगेण कयत्थमत्ताणयं मण्णमाणो समाहाणेण मओ अरिहभहो। पिंगलगो गुरुकम्मआए लंघिऊण गुरुवयणं, वाहिऊण लोयववहारं, अगणिऊण भिक्खुसमायारं, विसयसुहसाहणत्थं विज्जाओ पउंजिउमारद्धो। वसीकरणमंतसामत्थेण समागच्छंति इच्छियरमणीओ । सो वि दुज्जया मोहस्स, अहिलसणीययाए विसयाणं, वियारकुलहरयाए जोव्वणस्स, अणवेक्खिऊण नियभूमियं, अणालोइ [उ] कज्जाकज्जं, अकज्जं ताहि समं काऊमारद्धो । रयणीए जो चोरियं करेइ कह वि को वि जाणइ तो नहंगणे नहगामिणिविज्जासामत्थेण गच्छइ । दिवसओ धम्मियजणायारदसणेण मुद्धजणं विप्पयारेइ । अण्णम्मि दिणे पभायसमए गंतूण निसण्णो तलायपालीए। वसीकरणमंतसुमरणचलंतोट्ठसंपुडो, कप्पूर-कत्थूरिय-कयंगरागनिस्सरंतपरमपरिमलवासियदियंतरो जाव चिट्ठइ खणंतरं, ताव समंतओ वेढ़िओ जलनिमित्तमागयाहिं, ससिंगारवयणपयडियकामवियाराहि, कंपंताहरलूसंतकडिल्लनीवीहि, संभमुन्भंतलोयणाहिं, मयणवसविसंठुलखलंतमहरवयणाहि, नयरतरुणीहि । सपरिहासं जंपियमिमाहि--"भयवं ! कीस तुमं तरुणगो चेव संसारसुहसंदोहसारभूयं, जम्मतरे वि तवसिजणेण पत्थणिज्ज, हरिहरपियामहपमुहतियसविसर-सेवियं विसयसुहमुज्झिऊण दोहग्गदमियवडढजणाइसेवणिज्जं पव्वज्ज पवण्णोसि?" सोऊण कामकदलीकंदकप्पाणि ताण वयणाणि परिहास जंपियं पिंगलेण--"भोईओ पिययमापरिभवो चेव पव्वज्जाए कारणं ।" ताहि भणियं-"अहण्णा सा वराई। अजोग्गातुह चलणाराहणस्स? अलं तीए पावाए। आणानिद्देसकारी एस ते जणो निस्संकं वावारेयव्वो भवया सयलकज्जेसु ।" ईसि हसिऊण जंपियं पिंगलेण--"एवं भवउ।" एत्तरे नियपओयणवसागएण दंडवासिएण दिट्ठो रमणीहि सह सरागमुल्लवंतो वेसविरुद्धायारो। 'एस न सोहणो' त्ति संपहारिऊण गओ तलवरो। कहिओ तेण अमच्चस्स जहा-"रत्तवडवेसधारी महाभुयंगमसमायारो तुम्ह पुरे एगो पुरिसो परिवसइ। अमच्चेण भणियं--"गाढं विमाणिऊण मारेह । ___ अण्णम्मि दिणे अणायारकारित्ति मुक्को विज्जाहिं पिंगलो। गहिओ दंडवासिएण विडंबिऊण विविह-विडंबणाहिं नीओ मसाणं। समारोविओ सूलीए। कंठगयपाणो दिट्ठो साहुसंघाडएण । कया धम्मदेसणा। दिण्णा महु-मज्ज-मसपंचुंबरिपभिई नियमा। कहियं देवगुरुतत्तं । दिण्णो पंचपरमेट्ठी नवकारो। मरिऊण तप्पभावेण समुप्पण्णो ते जेठभाया कुरुदत्तो पुव्वभववासणावसेण मायावी, अत्थलोलुओ, परदाराभिलासी, दुग्गइपुरपाहुडं । पाविऊण माउलगाओ दंडरयणं तुह रंजणत्थं मायाए काऊण देसावगासियं, दंडमाहप्पेण अदिसमाणमुत्ती, रयणीए भंजिऊण बीयं सिक्खावयं, परदारेसु अभिरमइ चोरियं च करेइ । एवं च तेण बद्धं घणचिक्कणं कम्म । मालाओ निवडणेण मरणं तुज्झ वि पच्चक्खं चेव । नरयाओ उव्वट्टो भमिऊण दीहसंसारं चिरेण परमपयसाहगो भविस्सइ"त्ति। एवं सोऊण संजाओ कुरुदेवस्स भव-निव्वेओ। वंदिऊण केवली समागओ नियमंदिरं। सविसेसाणुट्ठाणं कुणमाणो, निरइयारं देसविरइवयं पालिऊण कयसरीरसंलेहणो, अणसणविहिणा चइऊण पूइ-कडेवरं, समुप्पण्णो सणंकुमारो देवकुमारो। तओ चुओ महाविदेहे रायसिरि भोत्तूण विहिविहियपव्वज्जो खीणकम्मंसो वि सिद्धि-सुहभायणं भविस्सइ। देसावगासियमिणं काऊण न पालयंति जे पुरिसा। ते वह-बंधण-ताडण-मरणाइं इहेव पाविति ।।५५५।। परलोए नरयगई-तिरियगई वा वि दारुणा तेसि। भठ्ठपइण्णाण तओ दुलहा सद्धम्म-संपत्ती ।।५५६।। देसावगासियरया जे पुरिसा ताण सोगई सुलहा । इह लोगे वि पसंसा पडिवण्णं पालयंताण ।।५५७॥ बीयं सिक्खावयं तइयं सिक्खावयं पुण पोसहोववासो, सो पुण चउब्विहो--आहारपोसहो, सरीरसक्कारपोसहो, बंभचेरपोसहो, अव्वावारपोसहो य । अट्ठमिचाउद्दसि-उद्दिट्ठ-पुण्णमासिणी ससमयपसिद्धासु पुण्णतीहिसु सवओ देसओ वा कीरए । तत्थ सव्व]ओ अहोरत्तं जाव असणाइचउविहाहारपुरिवज्जणं सव्वहाण्हाणुव्वटणाइसरीरसक्कारपरिहारो। बंभचेरपोसहो अहोरत्तं जाव सव्वहा बंभचेरपरिपालणं । अव्वावारपोसहो-अहोरत्तं सावज्जवावारपरिहाररूवो । देसओ पुण Jain Education International 2010_04 For Private & Personal Use Only www.jainelibrary.org

Loading...

Page Navigation
1 ... 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402