Book Title: Manorama Kaha
Author(s): Vardhmansuri, Rupendrakumar Pagariya
Publisher: L D Indology Ahmedabad
View full book text
________________
मणोरमा-सूरसेणचरिये पावट्ठाणवण्णणं ।
नट्ठ-इट्ठबंधुयणे स्व विलुत्त-भोग-निबंधणधणे ज्व, न गेहे न वा बाहिं रइं विदइ । रइपरायणे वि पुरिसे अंगणाइएगपउयत्त्थपसत्तमाणसे न कायव्वंतराणि करेइ । तहाविहे य खिसिज्जा प[रजणेण नियपरियणेण य । तओ से किलिट्ठकम्म संचिणइ । सुव्वइ तह णु भवियव्व उप्पज्जतजणस्स इह अरई। तीए आलिगिउ पुण पुरिसो समुच्छिमप्याओ ।११३३। तह रइ-पसत्तचित्तो कहि चि तत्तो नियत्तिउमसत्तो। चिवखल्लखत्तजरगोणो व्व तत्थे व्व खयमेइ ।११३४। एवं अरइरईउ भव-भावनिबंधणं वियाणित्ता । मा तासि अवमासं [खणं]पि दाहिसि तुम अहवा ।११३५। अरइं च कुणसु अस्सिं जम्मम्मि संजमगुणेसु य रइं पि । एवं रई कुव्वंतो जिणधम्माराहगो होसि ।११३६। कि बहुणा भणिएणं अरई रइं भवनिबंधणं मणिउं । काउमधम्मे अरइं यम्माराम रई कुणसु ।११३७। जइ इच्छइ सुहसंग अप्पायत्तं तओ पयत्तेण । अरई चोदसमं पावट्ठाणं परिहरेह ।११३८ ।
__ अहावरे पण्णरसमे पावट्ठाणे । से णं पेसुण्णे । पिसुणे लोए वि मुहमिट्ठे चित्तविणटु ति पण्णविज्जइ। से णं सुगे व्व-मुहग्गदरिसियाणराए पच्छओ पयइ-कलसे। सरूवेणं नाराए व्व घणारूढं (?) पि पढममप्पाणं पयासित्ता पच्छा महं तिक्खवइ । खग्गजट्ठि व्व परिवारमझे ठिए चेव सुंदरे तणिस्सरिए छिदइ, सप्पे [व] पयइ-खुद्दे एग मुहेण पि जीहा-दुगवावारा, मुइंगे ब्व एगसरीरेण वि दोहिं मुहेहि रवइ, भोइए वि मुहे चेव मुहरे अंतो निस्सारेइ पामेव तस्स कम्मं जं एगस्स पुरओ मुहमंगलाणि वोत्तूण तमेव बीयस्स पुरओ दोसवंतं दरिसेइ। तओ सो ताण परोप्परं चित्तखंडणं कुणतो इहेव बहुजणधिक्कारिओ कालं गमेइ । अवि यता मित्तं सुह-चित्तं ताव च्चिय इह नराण मेत्ती वि । अण्णोण्णमंतराले जाव न संचरइ खलपिसुणो ।११३९। पेसुण्णं तिक्खतरं परसुहत्थओ पिसुणलोहणाराओ । दारे दढ निच्चं पुरिसाणं पेम्म-दारुणि ।११४०। वाढं बीहावणओ लोयाणं दारुणो पिसुण[सुणओ] । जो पट्टीए भसंतो खणेइ कण्णे अनिविण्णो ।११४१॥ अहवुज्जलवेसे पाडि-वेसिए सामिए परिचिए य । दाणपरे य ण सुणओ भसइ वराओ जहा पिसुणो ।११४२। सुयणसमागमजणिओ न गुणो पिसुणस्स जायए अहवा । ससिमंडलमज्ञपइट्ठिओ वि कलुसोच्चिय कुरंगो।११४३। चितिज्जतं पि इमं पेसुण्णं कुणइ माणसं कलुसं । पेसुण्णकारिणो [पुण] चिट्ठइ सो तं जमासज्ज ।११४४। माइत्तमअसच्चत्तं निस्संगत्तं च दुज्जणत्तं च । पेसुण्णाओ विहिया निधम्मत्ताइया दोसा।११४५॥ वरमुत्तमंगच्छेदो परस्स विहिओ न चेव पेसुण्णं । ज ण तह दुही पढमे मणग्गिदाणं तु सइ इयरे । ११४६। जइ जिणमयं पवज्जह गुरूवएसं करेह कण्णंते । मुंचह पण्णरसं पावट्ठाणं तु पेसुण्णं ।११४७।
__ अहावरे सोलसमे पावट्ठाणे। से णं परपरिवाए। कहं व पावट्ठाणगत्तणमिमस्स । जओ परदोस-विकत्थणं हि न मच्छरमन्नेरिसं च विणा संभभइ। दोसा पुण एत्थंपि ते चेव पेसुण्णवणिया सविसेस।। केवलं तत्थ नट्ठतडयाए पच्छाणं (?) तं पि केणइ ववएसेण। इह पुण मच्छराइय-दक्खिणयाए निप्पेमाणबंधं विगयलज्जं अकयपरासंकं सावेसं जहा मिलियजणसमक्खं पि जंपइ । जओ-- मच्छरगहिओ पुरिसो न गणइ पणयं न यावि पडिवण्णं । न य कयमुक्यारंपि हु न परिचयं नेव दक्खिण्णं । ११४८। न गणेइ य सुयणत्तं न यप्प-परभूमियाविसेस पि । न कुलक्कम न धम्म नवरमिमं चेव चिंतेइ ।११४९। चलइ ववहरइ कह सो कि चितइ भासई कुणइ किं वा । इय परच्छिद्दनिरिक्खणवक्वित्तमणो मुणइ न सुहं । ११५० सुरगिरिगरुयं पि परं परमाणु गणइ अत्तउक्करिसी । अप्पाणं पुण तुच्छं पि अमरगिरिणो वि गरूयरं ।११५११ एवं परपरिवायं परिहरि पउरका रणत्तणओ । नो इह सक्को सक्को वि नामरहिओ विवेगेण ।।११५२। जह जह परपरिवायं करेइ तह तह लहुत्तणं लहइ । जह जह लहुओ तह य गउरवाओ जणो पडइ ।११५३। परपरिवायं मच्छरमत्तुक्करिसं च एत्थ जो कुणइ । सो किर भवंतरम्मि वि परिभमइ निहीण-जोणिसु ।११५४।
Jain Education International 2010_04
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
![](https://s3.us-east-2.wasabisys.com/jainqq-hq/8670fa993eae2ee5bd1b2a207a667e8fd8769c930e761ca22684c3e84e0fa556.jpg)
Page Navigation
1 ... 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402