Manorama Kaha

Author(s): Vardhmansuri, Rupendrakumar Pagariya
Publisher: L D Indology Ahmedabad

Page 290

तइयअक्सरे भूरिवसु- रयणप्प हा भववण्णणे रंडापुत्तकहा कुंदमय रंद कहा
अण्ण[[म] दिणे दाऊण जहिच्छियं दविण जायं वुत्थो कामसंरोहणाभिहाणाए विलासिणीए मंदिरे । रमि ती सह सहरिसं सुत्तो कवडनिट्टाए । कामसंरोहणा वि सुरयसंग-किलंता निब्भरं पसुत्ता गहिऊण आभरण वावाइया ते । तुरियं तरलतार-लोयणो वासभवणाओ नीहरंतो दिट्ठो वाइयाए । अणिट्ठ-संकिरीए 'तेणो तेणों' त्ति पोक्कारियं तीए । समागया आरक्खियपुरिसा । पलायमाणो गहिओ तेहि रंडाउत्तओ दिट्ठसाभरणं । निरूवियमक्काए वासभवणं । दिट्ठा वावाइया कामसंरोहणा । काऊण नियकरे सुवण्णयं हा ! पुत्त, मुट्ठा मुट्ठ ति भणमाणी अप्पाणं कुट्टिउमारद्धा कुट्टणी । सो विदढं संजमिऊण साहिओ नरवइस्स । राइणा भणियं-" गाढं कयत्थिऊण कयंतातिहि करेह ।" "जं सामी समाइसइ' त्ति भणिऊण निम्ग्गओ दंडवासिओ । तिणमसि विलित्त-गत्तो कंधरारोविय सरावमालो वज्जंतविसम-डिंडिमो डिंभ - तरुण-विंद- ककोलाहलो वुड्ढरासहारोविओ नीओ पुव्व [वण्ण]णा [हट्टा ] वलीए ।
तओ 'जणणि वइरिणि ! किष्ण तए पढममेव कुकम्मं कुणंतो वारिओ ?" इच्चाइ विविहं विलवंतो नीओ मसाणं । समारोविओ सूलाए । अट्टरुद्द - झाणेहिं मरिऊण समुप्पण्णो नरए । तओ विउब्वट्टो नर- तिरिएसु हिंडिऊण चिराओ सकज्जसाहगो भविस्स । एवं उभयदुहावहं परदव्वावहरणं तुज्झ वि न जुत्तं काउं । तओ संजायरोसेण भणियं सुचंदे - “अणुजेट्ठो जेठो विव उवएसं कीस मुहरंतं देसि ? चिट्ठ तुमं तुसिणीओ । जं जुत्तं तं करिस्सामि ।”
२६३
इओ परं उवेहिओ चंदणेण सुचंदो न मुयइ चोरियं । अण्णया वासारत्ते तमंधयाराए रयणीए रयणनिहि वणियावणे खत्तं खणतो पत्तो तलवरेण सुचंदो । नरवइवयणेण सव्वस्स हरणो काऊण दुक्खमारेण मारिओ । समुप्पण्णो पंकप्पभाए दस सागरोवमाऊ नेरइओ । उव्वट्टो दीह-संसार - पह - पहिओ भविस्सइ । चंदणो पुण परिपालिऊण निरइयारं सावयधम्मं समाहिमरणेण मरिऊण पाणयकप्पे उक्कोसठिईओ सुरवरो जाओ । तओ विसालुज्जलकुले जम्मं लहिऊण भुक्तभोगो अणवज्ज-संजममासेविऊण सिज्झिस्सइ ।
I
इहलोइय परलोइयसुहाइ सव्वाइ तस्स सुलहाई । जो परदव्वं पुरिसो हरइ न मण वयण काहि ।। १०५।। कर-चरण-सवण-नासाइछेयणं इह भवे वि पाविति । चोरा परलोए पुण दुग्गइए भायणं होंति ।। १०६ ।। भणियं तइयव्यं । संपयं चउत्थाणुव्वय-खंडणा राहण- फलं भण्णइ—
कुंद-मयरंदवणियपुत्तकहा
अत्थि इहेव जंबुद्दीवे दीवे भारहेवासे उत्तुंगसिंगपासाय- परंपरावरुद्ध नहंगणाभोगं, मणि रयणमुत्ताहल- विदुमविरायंत- हट्टमग्गं, जहाठाणविणिवे सिय-तिय- चउक्क - चच्चरं, मंदरायमाण-जिण-भवण- सिहर-संठिय-पवण-पहोलिर-धवलधयवड-करग्गेहि हक्कारयंतं धम्मियजणं, आराम-उज्जाण [काण]-णविविहवण-संड-मंडियं, सोरट्ठभूमिभूसणं गिरिनयरं
नाम नयरं । तत्थ य -
सव्वो वि कलाकुसलो गुणरयणोहरणरेहिरो सव्वो । सव्वो रिद्धिसमिद्धो सव्वो धम्मुज्जओ धीरो ।। १०७ ।। गयगारवो सुरुवो वसणविमुक्को गुणण्णुओ सरलो । सव्व पडिवण्ण घणो जम्मि जणो गुण-निही वसई । १०८ ।
तम्मिय नयरे कुंद-मयरंदाभिहाणा वणिय-दारया निच्चल - सिणेहा बाल-वयंस्या परिवर्तति । कमेण पवड्ढमाणा पत्ता जोव्वणं । अइ सिणेहेण सहिया सव्वत्य संचरति । एत्यंतरे अहाविहारेण विहरंता, सूरो व्व पणासियं [अ]ण्णाणतिमिर-संचया, सोमो व्व सोम दंसणा, जिणिदवयणं व सव्वसत्तहिया, चउनाण -वियाणिय- वत्थुपरमत्था, गुणसुंदराभिहाण सूरिणो गिरि-नयर-समासण्ण-संठिए गुणसंभवे उज्जाणे समोसरिया । निग्गया वंदण - वडिआए लोया । कुंद-मयरंदा वि गया जण सद्धि । सुया संसार-निव्वे [य] जणणी धम्मदेसणा । पडिबुद्धा बहवे पाणिणो । कथा जहारिहं धम्म-पडिवत्ती कुंद-मयरं [दे] हि वि पडिवण्णा देसविरइ । चउत्थाणुव्व पडिवण्णो सदार-संतोसो । विहरिया अण्णत्थ सूरिणो । जहा . गहिय - [वय-] परिपालणरयाण वच्चइ कालो कुंद-मयरंदाण ।