Book Title: Manorama Kaha
Author(s): Vardhmansuri, Rupendrakumar Pagariya
Publisher: L D Indology Ahmedabad
View full book text
________________
तइयअवसरे अणत्थअदंडविरमणे धणगुत्त-धणजक्खकहा
२८९ अत्थेण संविढप्पइ सरदिंदु-समुज्जला विउल-कित्ती । अत्थेण लोयमज्झे लहइ नरो गोरवं च सया ।।४४०।। जे सूरा समरमुहे सरूवसुकवित्त-उत्तणा [घणियं] ते वि हु भोयणकाले धणवंतमुहं पलोइंति ।।४४१।। जे धम्मज्झाणनिरया संसारासारयं परूविति । निदंति अत्थकामे अत्थजया ताण वि महग्या ॥४४२।। ता अत्थो च्चिय धम्मो अत्यो च्चिय देवयं किमण्णेण । अत्यो च्विय एत्थ जए झाणं हूयं रहस्सं च ।४४३।
धणगुत्तेण भणियं-"विविहकिलेसावयमयसंसारपवंचे य सारमेयस्स जं धम्मठाणे विणिओगो ।” धणजक्खेण भणियं-“उज्जुगो तुमं । न याणसि धुत्तपरिकप्पियं धम्मच्छलेण परमुसणोवायमेयं । जओदाऊण सिरे पायं घडिज्जए जो नरेहि पासाणो । का तम्मि देव-बुद्धी विवेयजुत्ताण पुरिसाण ।४४४। पासंडिय भोयासिणि (?) दीणागाहेहि जेउ खज्जति । मुद्धा-निविण्णाणं पट्टो वि न वज्झए ताणं ।४४५। पुत्त-पपोत्ताईणं नियसंताणस्स कज्ज-करणत्थं । सव्वायरेण निच्चं विढिविज्जज केवलं अत्थो ।४४६।
धणगुत्तेण भणियं-वयंस ! महामोह-विमूढमाणसा एवं भासंति न उण विवेइणो। जओ-सव्व-संसार-सरणागयवच्छलेहिं तेलोक्कपूइयपायपंकएहि अरहतेहिं परूवियंधणसयणाजीयजोव्वणपुत्तपपोत्ता य अत्थ निवहो य । खणमेत्तदिटुनट्ठा कह किज्ज उ तेसु पडिबंधो ।४४७। जेण [ण] सुत्थो अप्पा न धम्मकम्माणि जेण कीरंति । अत्थो निरत्थओ सो परमत्थेणं मुणेयवो ।४४८। नड-पेक्खणय-सरिच्छं कुडुंबयं निययकज्ज पडिबंधं । तस्स निमित्त पावं करेसि किं मूढ जाणंतो।४४९। खणभंगुर-[म्मि] संसारे तिक्ख-दुक्खपउरम्मि [जीविए] एत्तियमेत्तं सारं जं कीरइ सोहणो धम्मो ।४५०। धम्मो माया पिया धम्मो धम्मो पवर बंधवो । धम्मो कामदुहा घेणू धम्मो कप्पदुमो वरो ।५४१॥ धम्मो चिंतामणी लोए धम्मो सोक्खाण कारणं । विणा धम्मेण जीवाणं जत्थ तत्थ न सुंदरं ।४५२। जइ मज्झ तुम मित्तो भणियं पि करेसि मज्झ तं सुयणु ! । तो देसु धणं धम्मे जेत्तिमेत्तं निराबाहं ।४५३। अकयव्वओ न सोहइ विहवो विवो व अंगणा-निवहो । न कयाइ पत्त-भोगो सुवण्णतारुण्णओ जइ वि।४५४।
पडिवण्णमेयं धणजखेण । देइ जिणभवण-सुकयाइ [ठाणे] किं पि दविणजायं । जाइ साहुसमीवे। सुणेइ धम्म उदासीणभावेण। वच्चइ कालो।
अण्णया सायरसलिलं व सच्छहिय[ओ], गुणगुरुयगणहरगुणाधारो, विणिज्जियसयलंतरंग-रागाइ-सत्तुसमूहो, अविउत्तो खमाए, जुत्तो कित्तीए, संगओ संजमरईए, सचराचरजीवविहियरेत्तीभावो, संसारकतार-पडियपाणिगण नित्थारणसमत्थसत्थवाहकप्पो, नाणा-विहाइसयरयणभूमी, बहुसमणसहिओ समागओ तत्थ दमसारो नाम सूरी। पया वंदणवडियाए लोया। धणजक्खेण समं गओ धणगुत्तसावगो। वंदिया सूरिणो। निसण्णा समुचियपएसे । पारद्धा भगवया धम्मदेसणा जहा-- सारीरमाणसेहिं दुखेहिं अभिद्द याण संसारे । नत्थि सरणं जियाणं जिणिदधम्म पमोत्तूण ।४५५। सो पुण माणुसजम्मं मोत्तूण न तीरए करेउजे । माणुस्साइ-गुणगणो पुण लभइ कहवि तुडिजोगे ।४५६। भणियं च-- माणुस्स-खेत-जाई-कुल-रूवारोग्गमाउयं बुद्धी। सवणोग्गह-सद्धा संजमो य लोगम्मि दुलहाई ।४५७। ताणि पुण दुल्लहाइं जह होंति तहा सुणेह भो भव्वा । सिद्धतपसिद्धेणं दिट्टतेणं भणीहामो ।४५८। जह के वि दोण्णि देवा परोप्परं मंतिऊण कोड्डेण। एगो घेत्तूण जुगं बीओ समिलं समुप्पइलो ।४५९।
___Jain Education International 2010_04
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
![](https://s3.us-east-2.wasabisys.com/jainqq-hq/643006e39adef7e7a965a78c8c18aafb7f3b5c1376dc28f57fd96bc648d73581.jpg)
Page Navigation
1 ... 314 315 316 317 318 319 320 321 322 323 324 325 326 327 328 329 330 331 332 333 334 335 336 337 338 339 340 341 342 343 344 345 346 347 348 349 350 351 352 353 354 355 356 357 358 359 360 361 362 363 364 365 366 367 368 369 370 371 372 373 374 375 376 377 378 379 380 381 382 383 384 385 386 387 388 389 390 391 392 393 394 395 396 397 398 399 400 401 402