________________
૧૬ર
ભોગ થઈ પડી કીના કોળીપામાં ઝંપલાઈ ગયા, મહાન છત્રપતિ અને નરપતિ પૃથ્વીરાજ જે છે પણ આપણી પેઠે રંગમાં ભંગ પાડી તારા સરખી રમણીઓને રડતી મુકીને ક ળના કાળીયા થઈ ગયા, તો પછી દરેક મનુષ્યને તેની ગતિને આધિન થવું પડે તો તેમાં નવાઈ કોઈ નથી. તું કેમ ગભરાય છે ? શાને મુંઝાય છે ! તરૂણ - સ્થામાં શું અભમન્યુ ઓતરાને છોડી આફાની દુનિયામાંથી નથી ગયા ? માટે જગતની સ્થીતિ વિચિત્ર છે તે માટે તું ડાહી છે થા માટે શોક કરે છે. મરવું તેમાં તે શી મોટી વાત છે. હા ! કાલી ? શાંત થા ! મને મારાં જુગારની બદલે ભોગવવા ઘે, ”
ગાયન
સંસારે સમજલે ભાણું, મુસાફર ખાન કોઈ કોઈ આવે ભળી, કોઈને જવ નું, શાણું; મુસાફરખાનું. કર્માનું જેગનો છે, સંયોગ વિયોગ. શાણી; મુસાફરખાનું પીડાંને કાજે ઘેલી, શોષાયે તું શાને બહાલી; મુસાફરખાનુંરોઈ રોઈ આંસુડાંની, નદીયો ભરત શાણી; મુસાફરખાનું. લખ્યા લેખ ભાલે તે તો, નથી ટળવાના બહાલી; મુસાફરખાનું. આવે છે તે જાણે ભોળી, રડે શું થવાનું પાણી, મુસાફરખાનું
હાલી ? જો ! રાજાના સીપાઈ હુકમ કરવાને દોડતો આવે છે. હવે જવાદે ! તારા મારા લેખ હશે તે હવે ભવાંતરમાં મને લીશું. અત્યારથી આ જગતમાં આજ સુધીની હારીને મારી મુતાકાતનો હવે અંત આવે છે, તમારોને ભારે દાંપત્ય જીડ હવે અહીંથી પુરે થશે. માટે નાહક દુ:ખી થઈ તમારા આત્માને કલેશ આપશો નહિ. તમારા બાપદાદાની આબરૂ સચવાય, તેવી
તે વર્તશો; હવે વધારે શું કહું ! કેમકે વખત બહુ થઈ ગયેલ છે. પારકારનાં મ ણ મને તેડવા આવેલાં છે તે મારી રાહ જુએ છે. માટે જલદી મને મુક્ત કર ? અને મારા પાપ ભોગવવા દે કે જેથી પારા દાખલા લઈ જગત પિતાની ભૂલ સુધારશે.”
નહિ નહિ ! વહાલા ? એમ નહિ બને ! તું રાજાની જેવા ખાતરી ન થા! ઘાતકી ગાજર અને હત્યારા રાજાએ તેની રાણીનું અપમાન કર્યું તે તું પણ નિર્દય થતો નહિ! કેમકે રાજા તો બુદ્ધિ બને છે. તેના જેવા બુદ્ધિ વગરના ભાભુસને કુરત શિક્ષા
