________________
એવો લક્ષ્મી-વ્યય પૂર્વકાલીન સંઘનાં આયોજનોમાં એ એ સંઘોનાં જરૂરી કાર્યો ઉપરાંત અજૈનોનાં મોં મીઠાં કરાવવાપૂર્વક ઔચિત્યને અનુરૂપ પ્રવૃત્તિ પાછળ કરવામાં આવતો, એથી એ સંઘોને સત્કારવા-આવકારવા જૈન સંઘો ઉપરાંત ગામલોકોમાં પણ અનોખી આતિથ્ય-ભાવનાથી પ્રેરિત થનગનાટ જોવા મળતો અને ઠેરઠેર સહુ કોઈ આવા સંઘોની કાગડોળે પ્રતીક્ષા કરતા તેમજ સંઘના આગમનને ઘર આંગણે મંડાયેલા મહોત્સવની જેમ વધાવી લેતા. જ્યારે આજે આનાથી સાવ જ વિપરીત વાતાવરણ જોવા મળતું હોય છે, ઠાઠમાઠ અને હજારોના ખરચે બોલાવાયેલાં બેંડો અને ભૂગલોનો દુંદુભિનાદ પણ આજે ગગનને તો ગજાવી શકે છે, પરંતુ જૈન-જગતનેય પ્રમાદની પથારીમાંથી બેઠા કરી શકતો નથી, એ વાસ્તવિકતા છે.
વર્તમાનકાળમાં લગભગ જોવા મળતી આવી વરવી વાસ્તવિકતાની સામે ભૂતકાળ કેવો અને કેટલો બધો ભવ્ય હતો, એની આપણે કલ્પના કરી શકીએ, એ જાતનો નજીકના ભૂતકાળનો જ એક પ્રસંગ જાણવા જેવો છે.
પાટણના પ્રાંગણમાં પંચાસર પાર્શ્વનાથના પ્રખ્યાત જિનમંદિરની સામે જેમની નામના-કામનાની પતાકા “નગીનદાસ પૌષધશાળા-મંડપ'ના માધ્યમે દિનરાત લહેરાતી જ રહે છે, એ નગીનદાસ કરમચંદ સંઘવી પરિવારે શતવર્ષાયુ પૂ. આચાર્યદેવ શ્રી ભદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજાની પ્રેરણા પામીને પાટણથી પાલિતાણા સિદ્ધગિરિરાજના એક એવા અદ્ભુત સંઘનું આયોજન કરેલું કે, સમય અને સંપત્તિની સાચવણીને મુખ્યતા આપીને સીધા જ પાલિતાણા પહોંચવું હોય, તો પહોંચી શકાય એમ હોવા છતાં સમય અને સંપત્તિની સીમા કરતાં વિવિધ તીર્થોની યાત્રાને જ અગ્રિમતા આપીને પાટણથી
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૩ થી 8 0
-
