________________
આગ્રહ હોય, તો એની સાથે હું સર્વ રીતે સંમત છું. પણ પ્રજાને સવલત મળી શકે, એવો આ ફતવો જાહેર ન કરું, તો પ્રજાના હિતચિંતક કઈ રીતે ગણાઉં?
હમીરને વિશ્વાસ હતો કે, આ વણિકોને ધર્મ કરતાં ધન પર જ વધુ વહાલ હોવાનું ! માટે તેઓ મારા આ સવાલની સામે મૌનનો આશ્રય લઈને વિદાય થઈ જશે. પરંતુ ધંધા ખાતર ધર્મનો ભોગ આપવા તૈયાર થઈ જાય, એવા એ ઓસવાલો ન હતા, તેઓ તો ધર્મખાતર ધંધાને હોમી દેવાની અને જરૂર જણાય, તો સિંધ પ્રાંતને પણ સલામ ભરી દેવાની સજજતા દાખવવામાં જરાય પાછા ન પડે, એવા ધર્મવીરો હતા. એમણે હમીરની હામાં હા દર્શાવ્યા વિના નકારનો નક્કર સૂર સુણાવતાં કહ્યું કે, અશક્તિ કે આસક્તિના કારણે પોતે ઓછુવતું ધર્માચરણ કરી શકે, એ હજી ક્ષેતવ્ય ગણાય, પણ આ રીતે અભક્ષ્ય ખાનપાનની હાટડીઓ ખોલવાનો હુકમ તો કોઈ જ ન કરી શકે. પછી એને શિરોધાર્ય કરવાનો તો સવાલ જ ક્યાં રહે છે?
સત્તા સામેના આ ગર્ભિત આક્ષેપને મનોમન કળી જઈને હમીરે સત્તાવાહી સ્વરે જોહુકમીની અદાથી કટાક્ષભર્યો પ્રશ્ન પૂક્યોઃ આવા હુકમને આવકાર અથવા તો દુકાનના દરવાજે તાળાં. આ બેમાંથી એક વિકલ્પ પસંદ કરવાનું કહેવામાં આવે, તો ક્યો વિકલ્પ તમે સ્વીકારો!
કાળજાને વધી જાય, એવા ગર્ભિત-ધમકીભર્યા આ પ્રશ્નનો જુસ્સાભેર જવાબ વાળતાં ઓસવાલોએ સ્પષ્ટ સંભળાવી દીધું કે, બેમાંથી એકે વિકલ્પ સ્વીકાર્ય બને, એવું આપને લાગે છે ખરું? કમાણી માટે તો દૂરદૂરથી અહીં આવીને અમે વસ્યા છીએ, એથી દુકાનને તાળાં તો કઈ રીતે
ર દ છ જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૩
-
