________________
- જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૩
મૂળ કોટડીના વતની મુંબઈ રહેતા શ્રેષ્ઠી મૂળચંદભાઈના સુપુત્ર કેયૂરનું સગપણ મેરાઉના વતની રસિકભાઈ નાનજીભાઈ પરિવારની ધર્મનિષ્ઠ કન્યા સાથે થયું. બંને પરિવારો ગર્ભશ્રીમંત હતા, કન્યાએ શત્રુંજયને શોભાવતી ઉજમફઈની ટૂંકનો ઇતિહાસ વાંચ્યો હતો, ત્યારથી જ એના મનમાં દાયજા રૂપે એવી કોઈ માંગણી મૂકવાના મનોરથ હલચલ મચાવી રહ્યા હતા. એને એવો પણ વિચાર આવી જતો કે, દાયજામાં નંદીશ્વર-મંદિરની ટૂંક જેવી મોટા ગજાની માંગણી મૂકવાની કે એને પૂરી કરવાની સમર્થતા તો એ પૂર્વજોની જ હોય! પણ એ પૂર્વજોના અંશ- વંશ રૂપે એકાદ જિનમંદિરનો જીર્ણોદ્વાર તો દાયજામાં હું જરૂર માંગી શકું અને મારા પિતાજી આવો દાયજો જરૂર આપી શકે. રાતદિવસ આવા દાયજાનું સ્વપ્ન નિહાળ્યા કરતી એના લગ્ન જેમની સાથે નક્કી થયાં હતાં, એમનું કોટડી ગામનું જ જિનમંદિર જીર્ણોદ્વાર ઝંખી રહ્યું હતું. અને યોગાનુયોગ જ નહિ, સફળતા વરે એવો શુભ યોગાનુયોગ સમજીને કન્યાએ દાયજામાં એક મંદિરનો જીર્ણોદ્વાર અને એ પણ જો શક્ય હોય તો, કોટડી-મહાદેવપુરા ગામના જિનમંદિરના જ જીર્ણોદ્ધારની માંગણી મૂકવાનું નક્કી કર્યું.
કોટડીવાસી અને મેરાઉવાસી બંને પરિવારો હામ-દામઠામથી અતિસમૃદ્ધ હોવાથી લગ્નપ્રસંગ રંગેચંગે ઊજવાઈ ૬૮ ગયા બાદ કન્યાએ પિતાજી સમક્ષ કરિયાવરમાં માંગણી મૂકી કે, ધનની નહિ, ધન કરતાં વધુ તો મને ધર્મની અપેક્ષા છે. માટે મારા સસરાના ગામના દેરાસરનો જીર્ણોદ્વાર આપ કરાવી આપો, એવી મારી લાગણી અને માંગણી છે.
J
એક જાતની નવી અને નવાઈભરી છતાં સૌને આનંદિત કરી જાય એવી આ માંગણીને માન્ય રાખતા રસિકભાઈનું
