________________
સાધુ એટલે ખુમારીનો ખજાનો
'
છે.
આ
ગર્વ-અભિમાન જો રાજાઓને વરેલું દૂષણ ગણાય તો સ્વમાનને સાચા સાધુના જીવનને શોભાવતું ભૂષણ ગણવું જ રહ્યું. આ દૂષણ અને ભૂષણ પણ જો અતિમાત્રા ધરાવતાં હોય, તો બહુ તાણેલું તૂટી જાય, આ જાતનો વિપાક સરજાયા વિના ન રહે. પણ વિવેકની સીમામાં રહેલા દૂષણ અને ભૂષણ એકબીજાને માટે ભૂલને સુધારી લેવામાં બાધક ન બનતાં સાધક બની જવા પામે. રાજવી સિદ્ધરાજ અને જૈનાચાર્ય શ્રી વીરસૂરિજી મહારાજના જીવનમાં બનેલી એક ઘટના આ સત્યનો સાક્ષાત્કાર કરાવી જાય એવી હોવાથી જાણવા જેવી છે.
શ્રી વીરસૂરિજી મહારાજ એવું વિરલ વ્યક્તિત્વ હતું કે, જેને રાજા-મહારાજાની કોઈ શેહશરમ નડે નહિ. બીજી તરફ સિદ્ધરાજનો સ્વભાવ એવો હતો કે, મળેલું સત્તા સામ્રાજ્ય આવા વિરલ વ્યક્તિત્વની સામે પણ અભિમાનથી જુલાઈ જવાની ભૂલનો ભોગ બની બેસે, તો એ નવાઈ ન ગણાય.
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૩
-
