________________
હતું, એવું જ આભુ શેઠનું નામકામ હોવું જોઈએ. સૌ તરેહ ht તરેહની કલ્પના કરતા જ્યાં આભુ શેઠના મહેલમાં પ્રવેશ્યા, ત્યાં જ ત્યાંનો રાજદરબાર જેવો દોરદમામ જોતાની સાથે જ સૌ આભા જ બની ગયા. સંપૂર્ણ મહેલ જાણે અતિથિઓને આવકાર આપવા મુખરિત બની ઊઠ્યો. નાના-મોટા સૌના ચહેરા પર એવી પ્રસન્નતા છવાઈ ગયેલી જણાતી હતી કે, જાણે વર્ષોથી વિખૂટા પડેલા મિત્રોનો અણધાર્યો જ ભેટો થવા પામ્યો હોય!
અનોખા માહોલ વચ્ચે અદ્ભુત અને અભૂતપૂર્વ આગતા સ્વાગતા માણ્યા બાદ મુખશુદ્ધિ કર્યા પછી મંત્રી સહિત સૌએ શેડકઢા દૂધના કટોરા મોઢે માંડ્યા, તો એ દૂધમાં ઘી જેવી સ્નિગ્ધતા અને એ ઘીમાં અમૃતનો આસ્વાદ અનુભવીને સૌ બપોરના ભાણાની ભવ્યતાની સ્વપ્નસૃષ્ટિમાં વિહરી રહ્યા. ત્યાં તો બહાર મચી ગયેલી હલચલ સૌના કાને પડી.
પાંચસો અતિથિઓની આગતા-સ્વાગતા હજી પૂરી થાય, ત્યાં તો બીજા પાંચસો અતિથિઓનું આગમન સાંભળીને આભુ શેઠના મહેલમાં બમણો ઉત્સાહ ઉછાળા મારતો જોવા મળતાં જ મંત્રીશ્વર મંત્રમુગ્ધ બનીને નવા આવેલા અતિથિઓની આગતા-સ્વાગતામાં છલકાતો આનંદ જોઈને આશ્ચર્યમાં-આકંઠ ગરકાવ બની ગયા. એમને થયું કે, સાચે જ જે સાભંળ્યું હતું, એ તો પાશેરામાં પહેલી પૂણી જેટલું જ હતું. બીજા પાંચસો અતિથિઓ અચાનક જ આવ્યા હતા, છતાં જાણે એ આગમન પૂર્વસૂચિત જ હોય, એ રીતે થોડી જ વારમાં શેડકડાં દૂધના કટોરા મંડાઈ ગયા અને બીજી ખાદ્યસામગ્રી પણ પીરસાઈ ગઈ.
વૈવિધ્યસભર એ આતિથ્યને મંત્રીશ્વર અહોભાવ અને અચરજથી ભરી ભરી આંખે જોઈ જ રહ્યા હતા, ત્યાં તો
જૈનશાસનના જ્યોતિર્ધરો ભાગ-૩ ૦
૧
-
