Achar Pradip

Author(s): Ratnashekharsuri
Publisher: Devchand Lalbhai Pustakoddhar Fund

Page 35

दीप
चमकिमि महिसको । गोसे दुरिसे पेसिअ निअर पुच्छइ किमेयति ? ॥२०३॥ ते अवगयवुतंता निवस्स साहजिहठिअं सवं । तो अइविम्हयलज़ारणरणयवसो निवो जाओ ॥२०४॥ तत्तो अभिमाणभरं अणिभारं व उज्झिउं राया। सम्माजिअ निअकन्नं पुन्नं मन्नइ समत्थंति ॥ २०५॥ पुहवीपालस्स निवप्पवरस्स निवेण भवणदविणाई । जामाउअरीईए दिन्न बहुमाणओ सुबहुं ॥२०६॥ पुट्ठो नाणिविसिट्ठो रन्ना कन्नाणमन्नदिणि दुण्डं । पुत्वभवं भणइ पुरा इमा दुवे दुण्ह इन्भाणं ॥२०७॥ धणधणयनामयाणं भजाओ सयणमाणणिज्जाओ। धणसिरि धणप्पहाओ जुण्हपहाउच्च ससिरविणं ॥२०८॥ दोऽवि जिणधम्मनिरया विरया पाएग पावठाणाओ। नाणाराहणनिउणा विहिउवहाणाइबहुमाणा ॥ २०९॥ नवर पढमा किविणा
दविणाइवएण दुमए अहि। किं बहुणा भावेणं न देइ दाणं मुणीणपि ॥२१०॥ किंतु किविणत्तेणं निअगेहसमागयाण EC साहूणं । अन्ने दाहिंति बहुं नाहं दाही सहत्थेणं ॥ २११॥ युग्मं । इअ चिंतिअ अन्भुटिअ बहुभति आयरं च दंसंती । संत
बहुपि सारं थोक्यरं चेव पयडती ।। २१२ ॥ जह महरिसीण दोसो योवोऽवि न लग्गए तहा दिज्जइ । सुद्धं सुपत्तदाणं अणुअंपि अणंतफलहेऊ ॥ २१३ ॥ इअ जंपती वारिअ निअडीइ परं नियहत्थेणं । अइथोवतरं किचिवि देइ मुणीणं मणेण विणा ॥२१४ ॥ संतंपि सा असंतं एवं निअयंपि भणइ पारकं । सुद्धं भणइ असुद्धं घिरी हु अदागबुद्धीए ॥२१५ ॥ इअ तीइ साविआइवि धम्मपराएवि दुद्धरं बद्धं । भोगतरायकम्मं फलं खु किविण तणस्स इमं ॥२१६ ॥ ही ही मूढा जीवा जिणधम्म निम्मलंपि लहिऊणं । असमं नसवित्तीए अत्ताणं हंन मइलंति ॥ २१७॥ बीआ उदारचित्ता सुपत्तदाणेण सुद्धभावेण । बंधइ सुहभोगफलं जीवा हि विचित्तपरिगामा ॥२२८ ॥ ते दोऽवि देवलोए पत्ता देवत्त गेण मरिऊणं । नवरं पढमा जाया किविसियाणं विमाणमि ॥ २१९ ।। ततो चइतु जाया पुत्तीओ तुज्श पेमातीओ। निअनिअकम्म बसेण दुण्हं खलु
Sain Education National
Blwww.jainelibrary.org