________________
૧૩
ભયકર વિષ સમાન વિષયના અનંતકાળ સુખી ઉપભેગ કર્યાં છતાં શું તેને ત્યાગ હજુયે ઉચિત નથી ?
વિશેષાથ :-અનાદિ કાળથી આત્મા વિષામાં રક્ત છે. પ્રત્યેક ભવમાં, પ્રત્યેક જીવનમાં, વાસના આત્માને વળગી છે. વાસનાના પ્રેરાયે આત્મા વિષયેાના સતત ઉપભાગ કરે છે. ભૂતકાળની વિશાળતાનો કલ્પના માનવીને સમજાવે છે કે એ વિશાળ ભૂતકાળમાં કૈંક કૈક અનુભવા આત્માએ કર્યાં છે. એવી કોઈ ચીજ નથી કે જે આત્માએ ભૂતકાળમાં મેળવી ન હેાય. એવા કેાઈ સ‘ચેાગ નથી કે જેમાં આત્મા ન મૂકાયા હૈાય. દૈવી સુખા આત્મા મેળવી ચૂકચે છે. નારકીય દુ:ખા તે અનુભવી ચૂકયેા છે. સમસ્ત પુદ્ગલેનુ' પરાવર્ત્તન આત્મા કરી ચૂકયા છે. હજુયે અધૂરૂ ભાસે છે ? કયુ' સુખ મેળવવાનુ બાકી છે? અનેક સુખદ અનુભવેા કર્યાં પછી પ્રાપ્ત થતાં પારાવાર દુ:ખાની વેદના અનંતવાર સહન કર્યાં છતાં એ સુખા હજીયે તને આકર્ષે છે? ૨ આત્મન્ ! હવે તે સમજ કે જ્યાં સુખ ભાસે છે ત્યાં ભયંકર દુ:ખ છે.
વિષ મધુર હાય તે। પણ લે તે પ્રાણ. વિષથી વધુ ભયકર વિષયે આત્માના ભાવ પ્રાણેાના વિનાશ કરે, અન તકાળ સુધી આત્માને રખાવે અને તેને સત્ય દશનથી દૂર રાખે. વિષય ત્યાગ જેવું સારૂ કા ખીજી' કર્યુ હાઈ શકે ? વિષયેાની ક્ષણિક મધુરતામાં મુગ્ધ બનીને વિકટ ભય
