________________
વિશેષાર્થ :- માનવીની પ્રજ્ઞાચક્ષુ મીઠાઈ ગઈ છે. અશુચિમાં તે સુખ અનુભવે છે. મલિન પદાર્થોમાં ઉત્પન્ન થતે કીડે પિતાની જાતને સુખી માને છે, તેમ અશુચિમાંથી ઉત્પન્ન થતા આહારમાં માનવી સુખ માને છે. અશુચિર્ચા દેહના સ્પર્શે તે આનંદ અનુભવે છે. અશુચિ પદાર્થો શરીરમાં વધવાથી તે અભિમાન લે છે. નથી લાગતું કે વિટામાં ઉત્પન્ન થયેલ કીટ અને વિષય અશુચિમાં ખરાયેલ માનવીમાં સારી એવી સમાનતા છે ?
" આ સાચું સુખ ત્યારે જ મળશે કે જ્યારે મલિન વિષે આંખને ખટકશે.. मयरहरी व जलेहि, तहवि हु दुप्पूरओ इमे आया । विसयामिसंमि गिद्धों, भवे भवे वच्चइ न तत्तिं ॥६॥
ગાથાર્થ –જળથી સમુદ્ર ભરા જેમ મુશ્કેલ છે તેમ વિષયરૂપી માંસમાં લુબ્ધ બનેલ આ આત્માને પૂતિ થવી મુશ્કેલ છે. ભવે ભવે વિષને ઉપગ કરવા છતાં તે તૃપ્તિ પામતે નથી.
વિશેષાર્થ –અગાધ જળભર્યા સાગરમાં ગમે એટલું જળ ભરાય તે પણ તે અધૂરો જ રહે જળથી એને તૃપ્તિ ન થાય
- આત્માએ પણ અનંતકાળ સુધી અનંત વિષયને ઉપભેગ કર્યો. પરંતુ એ અધૂરો જ રહ્યો. વિષયાભિલાષા હજુ યે ન મટી. અભિલાષા હોય ત્યાં સુખ ન હોય; સંતોષ ન હોય
